Διαβάστε τις ιστορίες τεσσάρων επιτυχημένων επιχειρηματιών, που έχουν διαγνωστεί με ΔΕΠ-Υ, οι οποίοι λένε πως δεν "χρειάζονται διόρθωση". Από την Eileen Bailey
Susan Baroncini-Moe, Executive coach και συγγραφέας του «Business in Blue Jeans»
Όταν η Susan Baroncini-Moe διαγνώστηκε με Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής και Υπερκινητικότητας (ΔΕΠ-Υ), λίγο πριν γίνει 40 χρονών, κατάλαβε επιτέλους γιατί δυσκολευόταν να ολοκληρώσει εργασίες, ξεχνούσε συχνά πράγματα, και μιλούσε τόσο πολύ. Από την άλλη πλευρά, η διάγνωση την έκανε να αναρωτιέται ποια πραγματικά ήταν. Η διάγνωσή της όριζε την προσωπικότητά της;
«Συνειδητοποίησα ότι δεν είχε σημασία αν η ΔΕΠ-Υ ήταν υπεύθυνη για την ιδιομορφία μου,» λέει. «Είμαι αυτή που είμαι. Έχω ΔΕΠ-Υ. Και απλώς έτσι έχουν τα πράγματα.» Δεν ένιωθε πως ήταν ψυχολογικά κατεστραμμένη, οπότε ανέπτυξε στρατηγικές, όχι για να διορθώσει τον εαυτό της, αλλά για να γίνει μια καλύτερη εκδοχή του εαυτού της.
Ως executive coach, η Susan Baroncini-Moe καταλάβαινε από πρώτο χέρι πως το να δουλεύεις με έναν coach μπορεί να σε βοηθήσει. Οπότε προσέλαβε έναν για τον εαυτό της. Την βοήθησε να έχει κάποιον να τη ρωτάει τι είχε ολοκληρώσει και να την κρατάει κοντά στους στόχους της. Το ότι έχει έναν προπονητή που έχει ΔΕΠΥ, και έτσι καταλαβαίνει την κατάσταση, είναι το πιο πολύτιμό της εργαλείο.
Το να δημιουργεί συστήματα και να παραμένει οργανωμένη δούλεψε για εκείνη, επίσης. Όταν έχεις ΔΕΠ-Υ, βοηθάει να «κοιτάζεις πως λειτουργείς όταν κάνεις συγκεκριμένες εργασίες πιο αποτελεσματικά, και αναλόγως να προγραμματίζεις τη μέρα σου.»
Μερικά από τα άλλα εργαλεία που η Susan Baroncini-Moe χρησιμοποιεί είναι η άσκηση και ο διαλογισμός. Δουλεύει όρθια στο γραφείο της πάνω από διάδρομο γυμναστικής. Το αγαπημένο της είδος διαλογισμού ξεκινά με καθοδηγούμενο διαλογισμό και συνεχίζει με σιωπή, με εξαίρεση τις υπενθυμίσεις για να εστιάσει ξανά την προσοχή της.
Εκτός από το να βρίσκει στρατηγικές που την έχουν βοηθήσει να ξεπεράσει μερικές από τις δυσκολίες της ζωής με ΔΕΠ-Υ, η Susan Baroncini-Moe είναι έτοιμη να δοκιμάσει κάτι καινούργιο. «Θεωρώ τον εαυτό μου μια δουλειά εν εξελίξει. Ψάχνω συνέχεια για νέες στρατηγικές, νέους τρόπους να βελτιώσω τον εαυτό μου ή να βελτιστοποιήσω τη ζωή μου.»
Brian Scudamore, Ιδρυτής και διευθύνων σύμβουλος των «O2E» και «1-800-GOT-JUNK»
Ο Brian Scudamore πρωτοασχολήθηκε με την διαχείριση απορριμμάτων όταν ήταν 18 χρονών, ώστε να πληρώσει το κολλέγιο. Του ήρθε η ιδέα ενώ καθόταν σε ένα ντράιβ-θρου των McDonald’s όταν είδε ένα φορτηγό να απομακρύνει σκουπίδια.
Ο Brian Scudamore αγόρασε ένα φορτηγό και ξεκίνησε μια εταιρεία, την οποία ονόμασε Σκουπιδένια αγόρια («Rubbish Boys»). Τελικά κατάλαβε ότι το κολλέγιο δεν του ταίριαζε, και παράτησε το σχολείο, στα 23 του, για να εστιάσει στην επιχείρησή του. Ανακάλυψε ότι ο καλύτερος τρόπος για να μάθει να διαχειρίζεται μια επιχείρηση ήταν μέσω του να διαχειριστεί μία. Σήμερα, ο Brian Scudamore είναι ο διευθύνων σύμβουλος της εταιρείας «O2E Brands», στην οποία ανήκουν 4 εταιρείες – 1-800-GOT-JUNK?, Wow 1 Day Painting, You Move Me, και Shack Shine.
Ο Brian Scudamore περιγράφει τον εαυτό του ως «Αφηρημένο, γεμάτο ενέργεια, και παρορμητικό.» Το να ελέγξεις τα συμπτώματα είναι δύσκολο, αλλά ο Brian Scudamore λέει ότι το να καταλαβαίνεις τις δυνατότητες και τις αδυναμίες σου είναι μια στρατηγική που δουλεύει. Είναι καλός στο να συλλαμβάνει ιδέες και να δημιουργεί όραμα για την επιχείρησή του, αλλά όχι τόσο καλός στο να διαχειρίζεται τις λεπτομέρειες. Αντί να προσπαθεί να κάνει τα πάντα μόνος του, ενστερνίζεται μια προσέγγιση «Των δύο σε ένα κουτί»: Ο Brian Scudamore χειρίζεται το όραμα και ο γενικός διευθυντής του, μεταφράζει το όραμα σε μία επιχειρηματική πραγματικότητα.
Το να διαχειρίζεσαι τη ΔΕΠ-Υ απαιτεί δουλειά. «Με το πέρασμα των χρόνων, έπρεπε να αναπτύξω εργαλεία και κόλπα για να κάνω πράγματα γρήγορα και αποτελεσματικά.», ο Brian Scudamore εξηγεί. Έχει μάθει ότι η κίνηση αυξάνει τη δυνατότητά του να εστιάζει. Το να αλλάζει εργασιακά περιβάλλοντα οξύνει και επιμηκύνει την προσοχή του. Ως διευθύνων σύμβουλος, περνάει χρόνο κάθε εβδομάδα κάνοντας δουλειά σε καφετέριες, διότι το βουητό που προκαλείται από τη δραστηριότητα εκεί τον βοηθάει να σκέφτεται πιο καθαρά.
Matt Curry, Ιδρυτής της αλυσίδας καταστημάτων «The Hybrid Shop»
Ο Matt Curry διαγνώστηκε με ΔΕΠ-Υ το 1978, όταν ήταν στην 1η γυμνασίου. Του συνταγογραφήθηκε Ritalin, αλλά, μετά από ένα χρόνο, οι γονείς και οι γιατροί του συμφώνησαν να διακόψει τη φαρμακευτική αγωγή. Αυτά ήταν καλά νέα για τον Matt Curry: Ανακάλυψε ότι μπορούσε να είναι επιτυχημένος χωρίς ακολουθεί θεραπεία για τη ΔΕΠ-Υ του.
Αφού τελείωσε το σχολείο, ο Matt Curry δούλεψε σε καταστήματα με αυτοκίνητα, αυξάνοντας τις πωλήσεις και τα κέρδη σε καθεμία, πριν ανοίξει το δικό του κατάστημα επισκευής αυτοκινήτων. Το ένα κατάστημα οδήγησε σε 10, κάνοντάς τον ιδιοκτήτη μιας από τις μεγαλύτερες ανεξάρτητες αλυσίδες επισκευής αυτοκινήτων στην περιοχή της Ουάσινγκτον, Θέλοντας να μοιραστεί τις εμπειρίες του και την επιτυχία του, ο Matt Curry έγραψε το βιβλίο «Ο επιχειρηματίας με ΔΕΠ-Υ» («The A.D.D. Entrepreneur»), και δουλεύει με άλλους ιδιοκτήτες επιχειρήσεων για να τους βοηθήσει να μεγαλώσουν τις επιχειρήσεις τους.
«Η ΔΕΠ-Υ είναι η υπερδύναμή μου,» λέει ο Matt Curry. «Είμαι επιτυχημένος χάρη σε αυτή, και όχι παρόλ΄ αυτής. Υπάρχουν στρατηγικές που χρησιμοποιεί καθημερινά για να τον βοηθήσουν να αξιοποιήσει τη δημιουργικότητα και την ενέργειά του. Όταν ένα εκατομμύριο ιδέες διατρέχουν το μυαλό του, τις γράφει σε έναν ασπροπίνακα και τις περιορίζει στα «τρία πράγματα που πρέπει να κάνω.» Διαιρεί κάθε ένα από τα τρία πράγματα στο όραμα, στο σχέδιο παιχνιδιού, και στο μήνυμα – τι θέλει να κάνει, πως θα το κάνει, και γιατί.
Όταν το μυαλό του επιταχύνεται σαν αγωνιστικό αυτοκίνητο, επιβραδύνει τον εαυτό πηγαίνοντας για περπάτημα, πηγαίνοντας μια βόλτα με το αυτοκίνητο, ή κάνοντας διαλογισμό στο γραφείο του. Υπάρχουν φορές που ο καταιγισμός ιδεών με άλλους βοηθάει τον Matt Curry να τακτοποιήσει τις ιδέες και τα σχέδιά του, και υπάρχουν άλλες φορές που η σιωπηλή σκέψη είναι πιο παραγωγική.
Οι συμβουλές του Matt Curry στους άλλους που έχουν διαγνωστεί με ΔΕΠ-Υ είναι να την αποδεχτούν. «Βάλτε τον εαυτό σας σε καταστάσεις οι οποίες θα σας οδηγήσουν στην επιτυχία,» λέει. «Οι άνθρωποι με ΔΕΠ-Υ είναι καλοί στις πωλήσεις. Μπορεί να είστε καλοί στην κοινωνική εργασία ή σε άλλες δουλειές στις οποίες βοηθάτε ανθρώπους. Χρησιμοποιήστε τα δυνατά σας σημεία για να βρείτε τον δικό σας δρόμο στη ζωή.»
Jessica McCabe, Ηθοποιός και ιδρυτής του «How to ADHD»
Η υποκριτική καριέρα της Jessica McCabe ξεκίνησε το 2003, όταν έπαιξε τον ρόλο της Νικόλ στην ανεξάρτητη ταινία «Scorched.» Από τότε, έχει συμμετάσχει σε αρκετές τηλεοπτικές εκπομπές και ταινίες μικρού μήκους. Ωστόσο, είναι περισσότερο γνωστή, μάλλον, για το κανάλι της στο YouTube «How to ADHD.» Ξεκίνησε το κανάλι, στο οποίο μοιράζεται στρατηγικές νίκης για τη ζωή με ΔΕΠ-Υ, τον Ιανουάριο του 2016.
Η Jessica McCabe διαγνώστηκε με ΔΕΠ-Υ όταν ήταν 12 χρονών και ξεκίνησε να παίρνει φάρμακα αμέσως μετά τη διάγνωση. Ως ενήλικας, η Jessica McCabe αποφάσισε ότι δεν χρειαζόταν πια τη φαρμακευτική αγωγή και τη σταμάτησε για περίπου ενάμιση χρόνο. «Αυτή ήταν μια κακή ιδέα,» λέει. Το να αλλάξει φαρμακευτική αγωγή βοήθησε, αλλά εξακολουθούσε να παλεύει με τα συμπτώματα της ΔΕΠ-Υ.
«Καθώς έφτασα στα 30, ακόμα προσπαθπώντας να τα καταφέρω σαν ηθοποιός και τυτόχρονα δουλεύοντας σερβιτόρα, και μετά από πολλές αποτυχημένες σχέσεις, αποφάσισα ότι τα φάρμακα δεν αρκούσαν.» Έψαξε θεραπείες για τη ΔΕΠ-Υ και ανακάλυψε ότι τα φάρμακα δεν ήταν η απάντηση σε όλα τα συμπτώματα. Η ΔΕΠ-Υ δεν αφορά μόνο την εστίαση της προσοχής σου, αλλά πολλά κομμάτια της ζωής σου. Κατά τη διάρκεια της έρευνάς της, διάβασε πολλές πληροφορίες στο διαδίκτυο και παρακολούθησε πολλά βίντεο σχετικά με τη γονική μέριμνα ενός παιδιού με τη διαταραχή, αλλά πολύ λίγα ασχολούνταν με τη ζωή με ΔΕΠ-Υ ενός ενήλικα.
Η Jessica McCabe γέμισε αυτό το κενό ξεκινώντας το δικό της κανάλι στο YouTube. Έψαξε εργαλεία και συμβουλές που μπορεί να τη βοηθούσαν και μοιραζόταν αυτά που μάθαινε με το κοινό της, δημιουργώντας μια εργαλειοθήκη για τη ΔΕΠ-Υ.
Η Jessica McCabe ακόμα παίρνει φάρμακα για τη ΔΕΠ-Υ. Αυτό που επίσης τη βοηθάει είναι ο καθημερινός διαλογισμός και η χρήση αγχολυτικών παιχνιδιών. Έχει ανακαλύψει ότι το να βοηθάει τους άλλους να ζουν καλύτερα με τη ΔΕΠ-Υ βοηθάει και την ίδια να ζει καλύτερα.
Μετάφραση: Μαρία Πανταζίδου, φοιτήτρια Χημικών Μηχανικών ΕΜΠ