fbpx

Τεμπελιά: Δεν Υπάρχει - Υπάρχουν όμως αόρατα εμπόδια

Βαθμολογήστε αυτό το άρθρο
(20 ψήφοι)

76

Από τον Devon Price

Είμαι καθηγητής ψυχολογίας από το 2012. Τα προηγούμενα έξι χρόνια, έχω παρατηρήσει φοιτητές όλων των ηλικιών να κωλυσιεργούν στην παράδοση γραπτών, να λείπουν από ημέρες παρουσιάσεων, να αγνοούν εργασίες, και να χάνουν τις προθεσμίες. Έχω δει πολλά υποσχόμενους μελλοντικούς μεταπτυχιακούς φοιτητές να αποτυγχάνουν να στείλουν τις αιτήσεις τους εμπρόθεσμα. Έχω δει διδακτορικούς φοιτητές να χρειάζονται μήνες ή χρόνια να διορθώσουν μία πρόχειρη εκδοχή της διατριβής τους. Κάποτε είχα ένα φοιτητή που δήλωσε το ίδιο μάθημα που δίδασκα δυο εξάμηνα στην σειρά, και δεν υπέβαλε σε καμία από τις δύο φορές γραπτό.

Δεν πιστεύω ότι έφταιγε ποτέ η τεμπελιά.

Ποτέ.

Στην πραγματικότητα, δεν πιστεύω πως υπάρχει τεμπελιά.

Είμαι ένας κοινωνικός ψυχολόγος, άρα με ενδιαφέρουν σε μεγάλο βαθμό οι ενδογενείς και εξωγενείς παράγοντες που καθοδηγούν την συμπεριφορά των ανθρώπων. Όταν προσπαθείς να προβλέψεις ή να εξηγήσεις τις ενέργειες ενός ανθρώπου, το να παρατηρήσεις τις κοινωνικές νόρμες και το πλαίσιο του ατόμου, είναι πολύ βοηθητικό. Οι εξωγενείς περιορισμοί συνήθως προβλέπουν την συμπεριφορά πολύ καλύτερα από ότι η προσωπικότητα, η ευφυΐα ή άλλα χαρακτηριστικά ενός ανθρώπου.

Οπότε, όταν βλέπω έναν φοιτητή να δυσκολεύεται να ολοκληρώσει εργασίες, να χάνει προθεσμίες ή να μην είναι αποδοτικός σε άλλες πτυχές της ζωής του, μέσα μου θέλω να ρωτήσω: Ποιοι είναι οι εξωγενείς παράγοντες που κρατούν τον φοιτητή πίσω; Ποιες ανάγκες του δεν έχουν καλυφθεί; Και όταν το θέμα είναι η συμπεριφορική “τεμπελιά” πραγματικά μέσα μου θέλω να ρωτήσω: Ποια είναι τα εμπόδια που δεν μπορώ να δω;

Πάντα υπάρχουν εμπόδια. Αναγνωρίζοντας αυτά τα εμπόδια — και αξιολογώντας τα ως βάσιμα — είναι συχνά το πρώτο βήμα, έτσι ώστε να σπάσουν τα μοτίβα “τεμπέλικης” συμπεριφοράς.

Είναι πολύ πιο βοηθητικό να ανταποκριθείς σε μια αναποτελεσματική συμπεριφορά ενός ανθρώπου με περιέργεια αντί με επίκριση. Το έμαθα αυτό από έναν φίλο μου, το συγγραφέα και ακτιβιστή Kimberly Longhofer (που χρησιμοποιεί επίσης το όνομα Mik Everett). Ο Kim είναι παθιασμένος με την αποδοχή και την στέγαση αναπήρων και αστέγων. Το συγγραφικό του έργο και για τα δύο θέματα είναι από τα πιο διαφωτιστικά και καταρριπτικά στερεοτύπων που έχω ποτέ συναντήσει. Εν μέρει διότι ο Kim είναι ευφυέστατος, αλλά ταυτίζεται επίσης, καθώς ο ίδιος κάποια στιγμή ήρθε αντιμέτωπος με την αναπηρία και ήταν άστεγος.

Ο Kim είναι ο άνθρωπος που μου έμαθε, πως το να κατακρίνεις έναν άστεγο, επειδή θέλει να αγοράσει αλκοόλ ή τσιγάρα είναι τεράστια ανοησία. Όταν είσαι άστεγος, οι νύχτες είναι κρύες, ο κόσμος είναι ψυχρός, και τα πάντα είναι οδυνηρά άβολα. Ανεξάρτητα από το εάν κοιμάσαι κάτω από μία γέφυρα, κάτω από μία τέντα, ή σε ένα καταφύγιο, είναι δύσκολο να χαλαρώσεις. Πιθανόν να έχεις τραυματισμούς ή χρόνιες παθήσεις που σε ενοχλούν συνεχώς, και ελάχιστη πρόσβαση σε ιατροφαρμακευτική περίθαλψη για να τα αντιμετωπίσεις. Πιθανόν να μην έχεις αρκετά υγιεινό φαγητό.

Σε αυτή τη χρονικά άβολη, υπερδιεγερτική πραγματικότητα, το να θέλεις ένα ποτό ή λίγα τσιγάρα έχει πάρα πολύ νόημα. Όπως μου εξήγησε ο Kim, αν ξαπλώνεις έξω στην παγωνιά, το να πιείς λίγο αλκοόλ είναι ίσως ο μόνος τρόπος να ζεσταθείς και να κοιμηθείς. Αν υποσιτίζεσαι, το κάπνισμα μπορεί να είναι ο μόνος τρόπος να ξεχάσεις τον πόνο της πείνας. Και αν αντιμετωπίζεις όλα τα παραπάνω, όσο ακόμη παλεύεις ενάντια σε έναν εθισμό, τότε ναι, μερικές φορές θα πρέπει να πάρεις οτιδήποτε καταφέρνει να εξαφανίσει τα συμπτώματα της στέρησης, έτσι ώστε να επιζήσεις.

Λίγοι άνθρωποι που δεν έχουν υπάρξει άστεγοι σκέφτονται κατ’ αυτόν τον τρόπο. Οι περισσότεροι θέλουν να ηθικοποιούν τις αποφάσεις των φτωχών, πιθανώς για να παρηγορήσουν τους εαυτούς τους ως προς όλες τις αδικίες του κόσμου. Για πολλούς, είναι ευκολότερο να πιστεύουν πως οι άστεγοι άνθρωποι είναι, εν μέρει, υπεύθυνοι για τον πόνο τους από το να αναγνωρίσουν τους εξωγενείς παράγοντες.

Και όταν δεν καταλαβαίνεις πλήρως την πραγματικότητα ενός ανθρώπου — πως είναι να ζεις την ζωή του κάθε μέρα, όλες τις μικρές ενοχλήσεις και τα μεγάλα τραύματα που καθορίζουν την ζωή του — είναι εύκολο να δημιουργείς ασαφείς και αυστηρές προσδοκίες για την συμπεριφορά του.

Όλοι οι άστεγοι άνθρωποι θα πρέπει να αφήσουν το αλκοόλ και να πάνε να δουλέψουν. Αδιάφορο το ότι οι περισσότεροι από αυτούς έχουν συμπτώματα ψυχικών διαταραχών και σωματικές ασθένειες και παλεύουν συνεχώς να αναγνωριστούν ως άνθρωποι. Αδιάφορο το ότι δεν έχουν πρόσβαση σε έναν καλό ύπνο ή σε ένα θρεπτικό γεύμα για εβδομάδες ή μήνες. Αδιάφορο ότι ακόμη και στην δική μου άνετη, εύκολη ζωή, υπάρχουν μέρες που θα θελήσω ένα ποτό ή θα κάνω μία άσκοπη αγορά. Οι άστεγοι θα πρέπει να προσπαθήσουν περισσότερο.

Αλλά εκείνοι κάνουν ήδη το καλύτερο που μπορούν. Γνωρίζω άστεγους ανθρώπους που δούλεψαν σε δουλειές πλήρους απασχόλησης και αφοσιώθηκαν στην φροντίδα άλλων ανθρώπων στις κοινωνίες τους. Πάρα πολλοί άστεγοι άνθρωποι πνίγονται στην γραφειοκρατία, συνομιλώντας με κοινωνικούς λειτουργούς, αστυνομικούς, προσωπικό στα καταφύγια, ιατροφαρμακευτικό προσωπικό και σωρεία φιλανθρωπικών ιδρυμάτων εκ των οποίων κάποια είναι καλοπροαίρετα, ενώ κάποια επικριτικά. Απαιτεί τεράστιο κόπο το να είσαι άστεγος. Και όταν ένας άστεγος ή ένας φτωχός ξεσπάει και παίρνει μία “κακή απόφαση”, υπάρχει πάντα ένας λόγος για αυτό.

Εάν τη συμπεριφορά ενός ανθρώπου δεν την καταλαβαίνεις, είναι επειδή εσύ χάνεις ένα μέρος της πραγματικότητάς του. Είναι τόσο απλό. Είμαι πάρα πολύ ευγνώμων στο Kim και στις συγγραφικές του ικανότητες που μου έθεσαν αυτά τα θέματα υπόψιν. Κανένα μάθημα ψυχολογίας, σε οποιοδήποτε επίπεδο, δεν μου το έμαθε αυτό. Αλλά τώρα που μπορώ να τα δω όλα κάτω από αυτό το πρίσμα, το εφαρμόζω σε όλα τα είδη συμπεριφοράς που ενέχουν σημάδια ηθικής αποτυχίας — και ακόμη δεν έχω βρει κάποιον άνθρωπο που να μην μπορώ να εξηγήσω την συμπεριφορά του και να τον συμπονέσω.

Ας δούμε ένα σημάδι ακαδημαϊκής “τεμπελιάς” που πιστεύω ότι είναι οτιδήποτε εκτός από: κωλυσιεργία και αναβλητικότητα.

Οι άνθρωποι λατρεύουν να κατηγορούν τα άτομα που κωλυσιεργούν, για την συμπεριφορά τους. Το να αφήνεις μια δουλειά φαίνεται τεμπέλικο, σε ένα μη-εκπαιδευμένο μάτι. Ακόμη και οι άνθρωποι που συνειδητά κωλυσιεργούν, μπορεί να παρερμηνεύσουν την ίδια τους τη συμπεριφορά ως τεμπελιά. Υποτίθεται πως θα έκανες κάτι, και δεν το κάνεις — αυτό δεν είναι μια ηθική αποτυχία; Αυτό σημαίνει ότι είσαι άβουλος, τεμπέλης και χωρίς κίνητρο, έτσι δεν είναι;

Εδώ και δεκαετίες, η ψυχολογική έρευνα έχει καταφέρει να εξηγήσει την αναβλητικότητα ως ένα λειτουργικό πρόβλημα, όχι ως επακόλουθο της τεμπελιάς. Όταν ένας άνθρωπος αδυνατεί να ξεκινήσει ένα έργο για το οποίο νοιάζεται, αυτό οφείλεται κυρίως είτε σε άγχος σχετικά με το ότι η προσπάθεια του δεν θα είναι “αρκετά καλή” είτε σε σύγχυση ως προς το ποια θα είναι τα πρώτα βήματα της εργασίας. Όχι σε τεμπελιά. Στην πραγματικότητα, η αναβλητικότητα είναι πιο συνήθης όταν η εργασία έχει νόημα και το άτομο που την εκτελεί νοιάζεται για να την κάνει σωστά.

Όταν ο φόβος της αποτυχίας σε έχει παραλύσει ή δεν ξέρεις πως να ξεκινήσεις ένα εκτενές, περίπλοκο εγχείρημα, είναι εξαιρετικά δύσκολο να καταφέρεις να παράξεις έργο. Δεν έχει να κάνει με την θέληση, με κάποιο κίνητρο, ή την ηθική εντιμότητα. Οι αναβλητικοί άνθρωποι μπορεί να «αναγκάσουν» τον εαυτό τους να δουλεύει για ώρες: μπορούν να καθίσουν μπροστά από ένα κενό αρχείο του Word, χωρίς να κάνουν κάτι άλλο, και να βασανίζουν τον εαυτό τους. Μπορούν επίσης να στοιβάξουν τις ενοχές της αναβλητικότητας ξανά και ξανά — καμία από αυτές τις ενοχές δεν κάνει το ξεκίνημα της εργασίας πιο εύκολο. Στην πραγματικότητα, η θέλησή τους να ολοκληρώσουν αυτή την εργασία μπορεί να χειροτερέψει το στρες τους και να κάνει το ξεκίνημα της εργασίας δυσκολότερο.

Η λύση, τουναντίον, είναι να κοιτάξεις τι κρατάει τον αναβλητικό άνθρωπο πίσω. Αν το άγχος είναι το κύριο εμπόδιο, ο αναβλητικός άνθρωπος χρειάζεται να αφήσει τον υπολογιστή, το βιβλίο ή το αρχείο του Word και να εμπλακεί σε μια δραστηριότητα, που θα τον ξεκουράσει. Το να ονομάζεται “τεμπέλης” από άλλους ανθρώπους είναι πιθανόν να επιδεινώσει τη συμπεριφορά αυτή.

Συχνά, όμως, το εμπόδιο είναι τα προβλήματα με τις εκτελεστικές λειτουργίες που έχουν οι αναβλητικοί άνθρωποι — πασχίζουν να διαιρέσουν μία μεγάλη δουλειά σε κομμάτια από διακριτές, συγκεκριμένες και ταξινομημένες εργασίες. Ένα παράδειγμα της εκτελεστικής λειτουργίας στην πράξη είναι αυτό: Τελείωσα την διατριβή μου (από το προσχέδιο, στη συλλογή δεδομένων και από εκεί στο τελικό στάδιο) σε λίγο παραπάνω από έναν χρόνο. Μπόρεσα να γράψω την διατριβή μου πολύ εύκολα και γρήγορα γιατί ήξερα ότι έπρεπε: να πραγματοποιήσω έρευνα επί του θέματος, να αναφέρω τα βασικά σημεία του άρθρου, να κανονίσω τακτικές περιόδους συγγραφής και να αφαιρέσω περιττές πληροφορίες, τμήμα-τμήμα, μέρα με την μέρα, σύμφωνα με ένα πρόγραμμα που είχα ορίσει.

Κανείς δεν χρειάστηκε να με διδάξει να «σπάω» τις εργασίες μου σε μικρότερα κομμάτια κατ’ αυτόν τον τρόπο. Και κανείς δεν χρειάστηκε να με αναγκάσει να ακολουθήσω πιστά το πρόγραμμά μου. Το να διεκπεραιώνω έτσι τις εργασίες μου συνάδει με το πώς το αναλυτικό, αυτιστικό, υπερ-συγκεντρωμένο μυαλό μου λειτουργεί. Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν έχουν αυτή την ευκολία. Χρειάζονται μία εξωτερική δύναμη να τους κρατήσει στην συγγραφή — όπως τακτικές ομαδικές συναντήσεις συγγραφής με φίλους — και προθεσμίες ορισμένες από κάποιον άλλο. Όταν έρχονται αντιμέτωποι με ένα μεγάλο, εκτενές έργο, οι περισσότεροι άνθρωποι θα ζητήσουν συμβουλές για το πώς να το διαιρέσουν σε μικρότερες εργασίες και ένα χρονοδιάγραμμα μέχρι την ολοκλήρωσή του. Για να μπορέσουν να παρακολουθήσουν την πρόοδό τους, οι περισσότεροι άνθρωποι θα χρειαστούν εργαλεία οργάνωσης, όπως μία λίστα to-do, ένα ημερολόγιο, μία ατζέντα, ή ένα σημειωματάριο.

Το να χρειάζεται κάποιος ή να επωφελείται από αυτά τα εργαλεία δεν τον κάνει τεμπέλη. Απλά σημαίνει πως έχει ανάγκες. Όσο περισσότερο τις ασπαζόμαστε, τόσο περισσότερο μπορούμε να βοηθήσουμε ανθρώπους να αριστεύσουν.

Είχα μία φοιτήτρια που έχανε τις διαλέξεις. Μερικές φορές την έβλεπα να κάθεται επίμονα κοντά στο κτίριο, αμέσως πριν ξεκινήσει το μάθημα. Φαινόταν κουρασμένη. Το μάθημα θα ξεκινούσε και εκείνη δεν θα εμφανιζόταν. Όταν ήταν παρούσα στο μάθημα, ήταν κάπως αποτραβηγμένη: καθόταν στο πίσω μέρος του δωματίου, με τα μάτια κατεβασμένα, και την ενέργειά της σε χαμηλά επίπεδα. Συμμετείχε στην τάξη σε μικρές ομαδικές δραστηριότητες, αλλά ποτέ δεν συμμετείχε σε μεγαλύτερες συζητήσεις στην τάξη.

Πάρα πολλοί από τους συναδέλφους μου θα κοιτούσαν αυτή την φοιτήτρια και θα σκέφτονταν πως είναι τεμπέλα, ανοργάνωτη, ή απαθής. Το γνωρίζω επειδή έχω ακούσει πως μιλούν για τους όχι-τόσο-αποδοτικούς φοιτητές. Υπάρχει συνήθως οργή και πικρία στις λέξεις και στον τόνο της φωνής τους — Γιατί αυτός ο φοιτητής δεν παίρνει το μάθημά μου στα σοβαρά; Γιατί δεν με κάνει να νιώσω σημαντικός, ενδιαφέρων, έξυπνος;

Όμως, το μάθημά μου είχε μία ενότητα που αναφερόταν στο στίγμα της ψυχικής υγείας. Ήταν ένα πάθος δικό μου, καθώς είμαι ένας μη-νευροτυπικός ψυχολόγος. Γνωρίζω πόσο άδικο είναι το πεδίο μου για ανθρώπους σαν και εμένα. Η τάξη και εγώ μιλήσαμε σχετικά με τα άδικα συμπεράσματα κατά των ανθρώπων με ψυχικές διαταραχές: πώς η κατάθλιψη εκλαμβάνεται ως τεμπελιά, πώς οι εναλλαγές διάθεσης παρουσιάζονται ως χειριστικές, πώς άτομα με “σοβαρές” ψυχικές διαταραχές θεωρούνται ανίκανα ή επικίνδυνα.

Η ήσυχη φοιτήτρια, που συχνά έλειπε από τα μαθήματα, παρακολούθησε αυτή την συζήτηση με μεγάλο ενδιαφέρον. Μετά το μάθημα, όσο οι υπόλοιποι παρευρισκόμενοι άδειαζαν το δωμάτιο, εκείνη έμεινε πίσω και ζήτησε να μιλήσει μαζί μου. Και μετά μου εκμυστηρεύτηκε ότι είχε μία ψυχική διαταραχή και προσπαθεί ενεργά να την αντιμετωπίσει. Ήταν απασχολημένη με το κομμάτι της θεραπείας και με το να αλλάζει φαρμακευτική αγωγή, με όλες τις παρενέργειες που εμπεριέχονται. Μερικές φορές, δεν μπορούσε να βγει από το σπίτι ή να παραμείνει καθιστή σε μία τάξη για ώρες. Δεν τόλμησε να πει στους άλλους καθηγητές πως αυτός ήταν ο λόγος που έχανε διαλέξεις και καθυστερούσε στις εργασίες της: αυτοί θα σκέφτονταν ότι εκείνη χρησιμοποιεί την ασθένεια της ως μία δικαιολογία. Αλλά εμπιστεύτηκε εμένα για να καταλάβω.

Και κατάλαβα. Και ήμουν τόσο μα τόσο θυμωμένος, που αυτή τη φοιτήτρια την είχαν κάνει να νιώθει υπεύθυνη για τα συμπτώματα της. Ισορροπούσε ένα γεμάτο πρόγραμμα σπουδών, μια εργασία μερικής απασχόλησης και μια τρέχουσα σοβαρή θεραπεία ψυχικής υγείας. Και παρ’ αυτά ήταν απολύτως ικανή να κατανοήσει τις ανάγκες της και να τις μοιραστεί με άλλους. Αυτή ήταν ένα σκληρό καρύδι, όχι μια παλιοτεμπέλα. Της το είπα αυτό.

Παρακολούθησε πολύ περισσότερες διαλέξεις μετά από αυτό και την είδα σιγά σιγά να βγαίνει από το καβούκι της. Κατά το τρίτο και το τέταρτο έτος, ήταν από τους πιο ενεργούς και ειλικρινείς συμμετέχοντες της τάξης — αποφάσισε μέχρι και να μιλήσει ανοιχτά με τους συναδέλφους της για την ψυχική διαταραχή της. Κατά την διάρκεια των συζητήσεων στην τάξη, με «προκάλεσε» απευθύνοντας μου εξαιρετικές και διερευνητικές ερωτήσεις. Μοιράστηκε τεράστιο μέγεθος πολυμέσων και πρόσφατων παραδειγμάτων ψυχολογικών φαινομένων με εμάς. Όταν είχε μία κακή μέρα μου το έλεγε και την άφηνα να παραλείψει το μάθημα. Άλλοι καθηγητές — συμπεριλαμβανομένων αυτών στο τμήμα ψυχολογίας — παρέμειναν επικριτικοί απέναντί της, αλλά σε ένα περιβάλλον που τα εμπόδια της αναγνωρίζονταν και λαμβάνονταν υπόψη, εκείνη αρίστευσε.

Όσο περνούσαν τα χρόνια, στο ίδιο πανεπιστήμιο, συνάντησα αμέτρητους άλλους φοιτητές, οι οποίοι είχαν υποτιμηθεί, επειδή τα εμπόδια στις ζωές τους δεν είχαν ληφθεί υπόψιν ως αληθινά. Ήταν ένα νέος άντρας με ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή που ερχόταν πάντα καθυστερημένος στο μάθημα, επειδή κάποιες φορές οι ψυχαναγκασμοί του τον άφηναν να στέκεται σε ένα σημείο για κάποια λεπτά. Ήταν μία γυναίκα που επιβίωνε από μια βίαιη σχέση, η οποία επεξεργαζόταν το τραύμα της σε θεραπείες αμέσως πριν το μάθημά μου κάθε εβδομάδα. Ήταν ακόμη μία νεαρή γυναίκα που της είχε επιτεθεί ένας συνάδελφος — και η οποία έπρεπε να συνεχίσει να παρακολουθεί μαθήματα με αυτόν τον συνάδελφο, όσο το πανεπιστήμιο ερευνούσε την υπόθεση.

Αυτοί οι μαθητές ήρθαν όλοι σε εμένα με την θέλησή τους, και μοιράστηκαν ό,τι τους προβλημάτιζε. Επειδή άνοιξα συζήτηση για τις ψυχικές διαταραχές, το τραύμα, και το στίγμα στο μάθημά μου, εκείνοι ήξεραν ότι θα τους καταλάβω. Με κάποιες προσαρμογές - διευκολύνσεις, κατάφεραν να ανθίσουν ακαδημαϊκά. Απέκτησαν αυτοπεποίθηση, εκπόνησαν εργασίες που τους δυσκόλεψαν, βελτίωσαν τις βαθμολογίες τους και ξεκίνησαν να κάνουν σχέδια για μεταπτυχιακά και πρακτική άσκηση σε εταιρείες. Πάντα έβρισκα τον εαυτό μου να τους θαυμάζει. Όταν ήμουν φοιτητής, δεν είχα ούτε λίγη από την αυτογνωσία τους. Δεν είχα καν ξεκινήσει το αιώνιο έργο μου, του να μαθαίνω πώς να ζητάς βοήθεια.

Οι μαθητές με εμπόδια δεν αντιμετωπίζονταν πάντα με τέτοια ευγένεια από τους συνάδελφους καθηγητές ψυχολογίας. Μία συνάδελφος, συγκεκριμένα, ήταν διαβόητη για το ότι δεν έδινε την δυνατότητα επανεξέτασης σε διαφορετική ημερομηνία και για το ότι δεν άφηνε άτομα που καθυστέρησαν να εξεταστούν. Ανεξάρτητα από την περίπτωση του κάθε φοιτητή, εκείνη ήταν απτόητα σκληρή στις απαιτήσεις της. Κανένα εμπόδιο δεν ήταν αξεπέραστο στο μυαλό της, κανένας περιορισμός δεν ήταν αποδεκτός. Οι φοιτητές πάσχιζαν στο μάθημά της. Ένιωθαν ντροπή για περιστατικά σεξουαλικής κακοποίησης, για τυχόν συμπτώματα του άγχους ή για καταθλιπτικά επεισόδια που ίσως είχαν κάποτε στη ζωή τους. Όταν ένας φοιτητής, που δεν τα πήγαινε καλά στα δικά της μαθήματα, πήγε καλά στα δικά μου, εκείνη έγινε καχύποπτη.

Ήταν ηθικά αποκρουστικό σε εμένα το πώς οποιοσδήποτε εκπαιδευτικός θα μπορούσε να είναι τόσο κακιασμένος στους ανθρώπους που υποτίθεται πως υπηρετεί. Ήταν ιδιαίτερα εξοργιστικό, ότι το άτομο που θέσπισε τον φόβο αυτό ήταν ψυχολόγος. Η αδικία και η αμάθεια των παραπάνω με κάνει να κλαίω κάθε φορά που τα συζητώ. Είναι μια συνήθης συμπεριφορά σε πολλούς εκπαιδευτικούς κύκλους, αλλά κανένας μαθητής δεν αξίζει να την αντιμετωπίσει.

Γνωρίζω, φυσικά, πως οι εκπαιδευτικοί δεν έχουν διδαχθεί να αναγνωρίζουν ποια είναι τα αόρατα εμπόδια των μαθητών τους. Κάποια πανεπιστήμια περηφανεύονται για το ότι αρνούνται να παρέχουν διευκολύνσεις σε μαθητές με αναπηρία ή ψυχικές διαταραχές — μπερδεύουν τη βαναυσότητα με το πνευματικό κύρος. Και, αφού οι περισσότεροι καθηγητές είναι άτομα που πέτυχαν ακαδημαϊκά με ευκολία, αδυνατούν να κατανοήσουν την οπτική κάποιου, που αντιμετωπίζει πρόβλημα με τις εκτελεστικές λειτουργίες του, με την αισθητηριακή διαταραχή, με την κατάθλιψη, με ιστορικό αυτοτραυματισμού, με εθισμό, ή με διατροφικές διαταραχές. Μπορώ να δω τους εξωτερικούς παράγοντες που οδηγούν σε αυτά τα προβλήματα. Όπως ακριβώς γνωρίζω πως η “τεμπέλικη” συμπεριφορά δεν είναι μία συνειδητή επιλογή, γνωρίζω ότι οι επικριτικές και οι ελιτιστικές συμπεριφορές προέρχονται κυρίως από περιστασιακή άγνοια.

Και για αυτό γράφω αυτό το κομμάτι. Ελπίζω να αφυπνίσω τους συναδέλφους εκπαιδευτικούς — όλων των επιπέδων — ως προς το ότι εάν ένας φοιτητής δυσκολεύεται, πιθανότατα δεν είναι από δική του επιλογή. Εκείνοι προφανώς θέλουν να είναι καλοί. Εκείνοι προφανώς προσπαθούν. Πιο γενικά, θέλω όλοι οι άνθρωποι να έχουν μία περίεργη και συμπονετική αντιμετώπιση σε συνανθρώπους που αρχικά θέλουν να κρίνουν ως “τεμπέληδες” ή ανεύθυνους.

Εάν ένα άτομο δεν μπορεί να σηκωθεί από το κρεβάτι, κάτι τον κάνει εξουθενωμένο. Εάν ένας φοιτητής δεν παραδίδει γραπτά, υπάρχει κάποιο μέρος της εργασίας το οποίο δεν μπορεί να κάνει χωρίς βοήθεια. Εάν ένας υπάλληλος δεν τηρεί συνεχώς τις προθεσμίες, κάτι δυσχεραίνει την δυνατότητα για τήρηση των προθεσμιών και την οργάνωσή του. Ακόμη και εάν ένα άτομο επιλέγει συνειδητά την «αυτοκαταστροφή» του, υπάρχει ένας λόγος για αυτό — κάποιος φόβος που τον διακατέχει, κάποια ανάγκη που δεν έχει καλύψει, εκφράζοντας την έλλειψη αυτοπεποίθησης.

Οι άνθρωποι δεν επιλέγουν το να αποτυγχάνουν ή το να απογοητεύουν. Κανένας δε θέλει να νιώθει ανίκανος, απαθής, ή αναποτελεσματικός. Αν κοιτάξεις μία ενέργεια ενός ανθρώπου (ή την αδράνεια) και το μόνο που παρατηρείς είναι τεμπελιά, χάνεις σημαντικές λεπτομέρειες. Υπάρχει πάντα μία εξήγηση. Υπάρχουν πάντα εμπόδια. Επειδή εσύ δεν μπορείς να τα δεις, ή δεν τα θεωρείς έγκυρα, δεν σημαίνει πως δεν υπάρχουν. Κοίτα βαθύτερα.

Μάλλον δεν μπορούσες πάντα να κοιτάξεις την ανθρώπινη συμπεριφορά κατ’ αυτόν τον τρόπο. Δεν πειράζει. Τώρα μπορείς. Κάνε μία προσπάθεια.

Πηγή

Μετάφραση: Κυριάκος Χατζηευθυμιάδης, Φοιτητής Οργάνωσης και Διοίκησης Επιχειρήσεων ΟΠΑ

Ενήλικες με ΔΕΠΥ

Οδηγοί «Αυτισμός&Πανεπιστήμιο – Βέλτ…

Με χαρά σας ανακοινώνουμε την διάθεση τριών Οδηγών με τίτλο «Αυτισμός&Πανεπιστήμιο – Βέλτιστες Πρακτικές». Οι Οδηγοί αποτελούν μια εθελοντική πρωτοβουλία μετάφρασης των πρωτότυπων Οδηγών «Autism&Uni – Βest Practice Guides» από την Αγγλική γλώσσα που ανέλαβε το Δίκτυο «Φιλικά Πανεπιστημιακά Περιβάλλοντα για Άτομα με Διαταραχή Αυτιστικού Φάσματος (ΔΑΦ). Αναρτούμε στην ιστοσελίδα μας τους Οδηγούς γιατί πιστεύουμε πως είναι χρήσιμοι και για τους/τις...

Περισσότερα...

Έναρξη Ομάδας Υποστήριξης Ενηλίκων με ΔΕ…

Η Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής/ Υπερκινητικότητας (ΔΕΠ-Υ) στους ενήλικες εμφανίζεται με πολλές δυσκολίες όχι μόνο στη συγκέντρωση, αλλά και στην οργάνωση, την προτεραιοποίηση και την κινητοποίηση, στην αίσθηση χρόνου και στη μνήμη εργασίας επηρεάζοντας όλους τους τομείς της ζωής από τη διαχείριση της καθημερινότητας, τις σπουδές και τον εργασιακό χώρο έως τις σχέσεις και την αυτοφροντίδα. Η ψυχο-εκπαιδευτική ομάδα υποστήριξης ενηλίκων βασισμένη...

Περισσότερα...

Ομάδες μελέτης για φοιτητές από το ADHD …

Ανακοινώνεται πως τα διαδικτυακά focus groups (ομάδες μελέτης) που διοργανώνονται στο πλαίσιο του έργου ADHD-UP θα συνεχίσουν να πραγματοποιούνται κατά το Σεπτέμβριο 2024, σύμφωνα με το ακόλουθο πρόγραμμα.  Πρόγραμμα Σεπτεμβρίου 2024  Δευτέρα 10:00-12:00 & 18:00-20:00 Πέμπτη 17:00-19:00 Παρασκευή 17:00-19:00 Σάββατο 11:00-13:00 Κυριακή 14:00-16:00 Οι ομάδες θα συνεχιστούν μέχρι τον Ιανουάριο 2025 και το μηνιαίο πρόγραμμα θα δημοσιεύεται με νέες ανακοινώσεις. Η συμμετοχή είναι δωρεάν, κατόπιν εγγραφής στο https://forms.gle/SYQgko3XSDcPMPAp7. Οι εγγραφές θα είναι ανοιχτές καθ΄όλη...

Περισσότερα...

Συμβουλές για οργάνωση χώρου

Πέντε τρόποι, για να διατηρήσετε την τάξη στο χώρο σας   1. ΤΟ ΚΟΥΤΙ ΓΙΑ ΟΛΑ Κρατήστε ένα κουτί ή ένα καλάθι για τα αντικείμενα, που δεν είναι στη θέση τους όταν καθαρίζετε ένα δωμάτιο. Όταν συναντάτε αντικείμενα, που δεν είναι στη θέση τους, βάλτε τα στο κουτί/ καλάθι. Αφού καθαρίσετε το δωμάτιο, μεταφέρετε αυτά τα αντικείμενα στα κατάλληλα δωμάτια. 2 . ΣΤΗ ΣΤΙΓΜΗ -...

Περισσότερα...

Επαναλαμβανόμενες συμπεριφορές με επίκεν…

  Οι επαναλαμβανόμενες συμπεριφορές με επίκεντρο το σώμα (Body-focused repetitive behaviors BFRBs) περιλαμβάνουν, μεταξύ άλλων, την τριχοτιλλομανία (τράβηγμα μαλλιών), την δερματιλλομανία (σκάλισμα του δέρματος) και την ονυχοφαγία (δάγκωμα των νυχιών). Εδώ θα μάθουμε για τις πιο κοινές τέτοιες συμπεριφορές, τις διαθέσιμες θεραπείες και τη σχέση τους με τη ΔΕΠ-Υ. Του Roberto Olivardia, Ph.D. Τι είναι οι επαναλαμβανόμενες συμπεριφορές με επίκεντρο το σώμα; Οι...

Περισσότερα...

Γυναίκες και ΔΕΠ-Υ

  Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας, 8 Μαρτίου, αναδεικνύουμε το θέμα ΔΕΠ-Υ σε γυναίκες.  Από τη Χριστίνα Γεωργιάδου, Γενική Γραμματέα ADHD Hellas | Μάρτιος 2024 Η ΔΕΠ-Υ σε γυναίκες και κορίτσια εξακολουθεί να είναι ανεπαρκώς κατανοητή Η ΔΕΠ-Υ στις γυναίκες μελετάται ελάχιστα και συχνά παραβλέπεται, όμως γνωρίζουμε πως η ΔΕΠ-Υ είναι μια κατάσταση εξαιρετικά επιβαρυντική για τα κορίτσια και τις γυναίκες. Για...

Περισσότερα...

Η μελαγχολία των Χριστουγέννων και η ΔΕΠ…

Τα Χριστούγεννα είναι μια ανάσα μακριά και μετράμε αντίστροφα για τον ερχομό του νέου  έτους. Οι χριστουγεννιάτικες εορτές είναι, αναμφίβολα, η πιο λαμπερή περίοδος του χρόνου. Ταυτόχρονα όμως είναι και μία «παράδοξη» γιορτή καθώς στη διάρκεια αυτών των ημερών προκαλούνται πληθώρα έντονων και πολλές φορές αντιφατικών μεταξύ τουςσυναισθημάτων. Ένα άτομο ειδικότερα με ΔΕΠ-Υ δύναται να έχει ψυχικές διακυμάνσεις την περίοδο αυτή, όπου τόσο η...

Περισσότερα...

ΔΕΠΥ και εποχική συναισθηματική διαταραχ…

  Η έλλειψη προσοχής (ADHD) είναι μια κατάσταση που συνδέεται με την κοινωνική διαταραχή άγχους ή εποχική συναισθηματική διαταραχή (SAD). Τα άτομα με ΔΕΠΥ υποφέρουν είτε με χαμηλή προσοχή και δυσκολία, υπερκινητικότητα και παρορμητικότητα, είτε και τα δύο. Η ΔΕΠΥ είναι η πιο κοινή ψυχική διαταραχή στα παιδιά και τα συμπτώματα συχνά διαρκούν μέχρι την ενηλικίωση. Χωρίς την κατάλληλη θεραπεία, η ΔΕΠΥ μπορεί να οδηγήσει σε χαμηλή...

Περισσότερα...

Τι πρέπει να γνωρίζει ένας εργοδότης για…

  Νευροδιαφορετικότητα στην εργασία Η νευροδιαφορετικότητα στην εργασία αναδεικνύει ένα σημαντικό και εκρηκτικά αναπτυσσόμενο πεδίο στο σύγχρονο κόσμο της εργασίας. Με την αναγνώριση ότι κάθε ατομικότητα έχει μια μοναδική νευρολογική υπογραφή, η νευροδιαφορετικότητα μας προκαλεί να εξετάσουμε πως αυτές οι διαφορές επηρεάζουν την απόδοση και την επικοινωνία στο χώρο της εργασίας. Στο συγκεκριμένο άρθρο θα εξετάσουμε τι πρέπει να γνωρίζει ένας εργοδότης για...

Περισσότερα...

Χάος και ΔΕΠΥ: Το βάρος μιας “καλής ιδέα…

    Ο εγκέφαλος ενός ατόμου με ΔΕΠΥ αναζητά την διέγερση. Παράγει ιδέες και ενθουσιασμό για μελλοντικά project - και μαζεύει λίστες, κουτιά για παπούτσια, και χιλιάδες αποθηκευμένα Pinterest, που μονάχα τροφοδοτούν το καθημερινό τους χάος. Διαβάζοντας αυτό το άρθρο, μπορείτε να μάθετε πώς να απλοποιήσετε τη ζωή σας, χωρίς να διαγράψετε τα όνειρα σας. Ο εγκέφαλος της ΔΕΠΥ στην αναζήτηση της βέλτιστης...

Περισσότερα...

H Υπερεστίαση (hyperfocus) στην Υπηρεσία…

Ακολουθούν 7 βήματα, για να βοηθήσετε τον εγκέφαλό σας με ΔΕΠΥ, να αξιοποιήσει αυτή την εκπληκτική -αλλά φευγαλέα- ικανότητα, να συγκεντρώνεται σε μια εργασία, να αποκλείει τους περισπασμούς και να ολοκληρώνει τα πράγματα.Ακολουθεί ένας οδηγός για παραγωγική υπερεστίαση στην εργασία. Τι θα γινόταν, αν μπορούσατε, να χρησιμοποιήσετε την υπερεστίαση κατ' εντολη, και να την κάνετε δική σας; Τι θα γινόταν, αν μπορούσατε, να διεκπεραιώνετε...

Περισσότερα...

“Everything Everywhere All at Once”: Και…

  “Αυτή η γυναίκα έχει ΔΕΠΥ”. Αυτή η σκέψη είχε καρφωθεί στο μυαλό μου όσο παρακολουθούσα την ταινία “Τα Πάντα Όλα” (2022) των Daniel Kwan και Daniel Scheinert, που φέτος καρπώθηκε 7 χρυσά αγαλματίδια. Βέβαια, στη συνέχεια, η αίσθηση μου εξελίχθηκε σε “ολόκληρη η ταινία έχει ΔΕΠΥ”, αφού ήταν αδύνατον να μην παρατηρώ οικεία χαρακτηριστικά και καταστάσεις στα πρόσωπα και στη...

Περισσότερα...

«Θα μπορούσα να έχω και αυτισμό;» Σημάδ…

Ο αυτισμός στις γυναίκες είναι παρεξηγημένος και συνήθως γίνεται λανθασμένη διάγνωση ή αγνοείται εντελώς παρουσία μιας συνυπάρχουσας πάθησης όπως της ΔΕΠΥ. Ακολουθεί μια επισκόπηση του πώς μπορεί να εμφανίζεται ο αυτισμός στις γυναίκες με ΔΕΠΥ, συνδυαστικά με διαγνωστικά ζητήματα και στρατηγικές για την αντιμετώπιση της παραπληροφόρησης της κοινωνίας και το ιατρικό κατεστημένο. Παραδοσιακά, η ΔΕΠΥ θεωρείται μια διαταραχή ενός ζωηρού αγοριού...

Περισσότερα...

Η αλήθεια για τη ΔΕΠΥ και τον εθισμό

  Τα φάρμακα για τη ΔΕΠΥ δεν θα οδηγήσουν κάποιο άτομο σε χρήση ναρκωτικών. Στην πραγματικότητα, οι έφηβοι και οι ενήλικες, που αναζητούν θεραπεία για τα συμπτώματα της ΔΕΠΥ έχουν πολύ λιγότερες πιθανότητες να κάνουν κατάχρηση ναρκωτικών και αλκοόλ από ό,τι οι αντίστοιχοι έφηβοι και ενήλικες, που δεν έχουν διαγνωστεί και δεν έχουν λάβει θεραπεία. Τα ναρκωτικά είναι επικίνδυνη υπόθεση, αν έχετε...

Περισσότερα...

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΕΙΨΗ ΣΤΑ ΦΑΡΜΑΚΑ…

   Το Πανελλήνιο Σωματείο Ατόμων με ΔΕΠΥ ADHD Hellas δημοσιεύει το ακόλουθο Δελτίο Τύπου για την Έλλειψη των φαρμάκων που χρησιμοποιούνται ευρέως και με μεγάλη αποτελεσματικότητα για τη θεραπεία της ΔΕΠΥ μετά από μαρτυρίες ασθενών με ΔΕΠΥ και των θεραπευτών τους από όλη τη χώρα   ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΕΙΨΗ ΦΑΡΜΑΚΩΝ ΓΙΑ ΤΗ ΔΕΠΥ Δυστυχώς, πληροφορούμαστε ότι συνεχίζεται η ταλαιπωρία των ατόμων με...

Περισσότερα...

ΔΕΠΥ ΚΑΙ ΓΑΜΟΣ: Η σχέση μου με απατά! Κα…

  Το ταίρι σας έχει άλλη σχέση; Το σοκ δεν περιγράφεται… σχεδόν απεριόριστος πόνος, ακόμα κι αν τον έχετε ξαναπεράσει. Τα πάντα στον κόσμο σας ανατρέπονται και τα συναισθήματα σας δεν περιγράφονται. Επιπλέον, το άτομο που έχει απατήσει δεν μπορεί να κατανοήσει τον πόνο σας, επειδή βιώνει μια πολύ διαφορετική (και πολύ πιο θετική) εμπειρία. Δεν είστε μόνες/οι. Η έρευνα του Ari...

Περισσότερα...

Η ΔΕΠΥ στα κορίτσια είναι μια πρόκληση π…

Η φετινή Διεθνής Ημέρα Γυναικών και Κοριτσιών στην Επιστήμη, είναι μία εξαιρετική ευκαιρία να αναλογιστούμε πως θα γεφυρωθεί το χάσμα των φύλων στην επιστήμη, εμβαθύνοντας στις περιπτώσεις ΔΕΠ-Υ η οποία αφορά και το γυναικείο φύλο. Το φύλο και οι ορμόνες μπορεί να επηρεάσουν ποια συμπτώματα είναι κυρίαρχα, για αυτό τον λόγο πολλές φορές η ΔΕΠ-Υ στις γυναίκες περνάει απαρατήρητη. Οι «κανόνες» του...

Περισσότερα...

Γιατί ο εγκέφαλος ενός ατόμου με ΔΕΠΥ απ…

  Κατά καιρούς, ο εγκέφαλος ενός ατόμου με ΔΕΠΥ μοιάζει να μην χορταίνει ποτέ - ιδίως όταν πρόκειται για κοινές πηγές διέγερσης, όπως τα βιντεοπαιχνίδια, το σεξ και οι ουσίες. Δείτε γιατί ο εγκέφαλός σας αποζητά διαρκώς αυτά τα πράγματα - και πώς αυτό επηρεάζει την καθημερινή σας συμπεριφορά. Η πρόοδος της τεχνολογίας μας προσφέρει ένα ολοένα και μεγαλύτερο παράθυρο στις νευρολογικές...

Περισσότερα...

ΔΕΠΥ, Γυναίκες και Εργασία

Πώς βιώνεται και πώς αντιμετωπίζεται; Η Renee άρχισε να παρατηρεί ότι κάτι δεν πήγαινε καλά όταν ήταν 16 χρονών. “Γιατί ενώ ήμουν έξυπνη δεν μπορούσα να αποκτήσω καλούς βαθμούς; Πάντοτε καταλάβαινα τι έπρεπε να κάνω (στο σχολείο), αλλά όταν προσπαθούσα να το κάνω, ποτέ δεν μου έβγαινε σωστά. Ποτέ δεν το τελείωνα. Πάντοτε αισθανόμουν εξαντλημένη μετά από την πρώτη προσπάθεια.” Παρά το...

Περισσότερα...

"Μήπως τελικά όλοι έχουν ΔΕΠΥ; Όχι…

  "Όταν τα νευροτυπικά άτομα λένε ότι "έχω ΔΕΠΥ", διαιωνίζουν ένα στερεότυπο - όχι μόνο για το τι είναι η ΔΕΠΥ (π.χ. δεν μπορούμε να συγκεντρωθούμε), αλλά και για το πώς εκδηλώνεται (π.χ. ξεχνάμε τα πορτοφόλια και απομακρυνόμαστε κατά τη διάρκεια των συναντήσεων)"   "Έχω διάσπαση", λένε μερικοί. "Δεν μπορώ να συγκεντρωθώ σήμερα". "Κοίτα, ένας σκίουρος!" "Όλοι δεν έχουν διάσπαση στις μέρες μας;" Πιθανόν να έχετε...

Περισσότερα...

Οδηγός Επιβίωσης για Φοιτητές με ΔΕΠΥ

ΔΕΠΥ και πανεπιστήμιο - είναι ένας τρομερός συνδυασμός. Σημαίνει συνεχιζόμενη εκτελεστική δυσλειτουργία, αλλά με πιο πολύπλοκα προγράμματα και απαιτητικά μαθήματα. Σημαίνει καθυστέρηση στην κοινωνική ωρίμανση και στις ικανότητες λήψης αποφάσεων, με πειρασμούς να καραδοκούν παντού. Εν ολίγοις, η ΔΕΠΥ και το πανεπιστήμιο σημαίνει πολύ προσπάθεια. Ακολουθούν 7 στρατηγικές από ειδικούς που σχεδιάστηκαν ειδικά για φοιτητές με ελλειμματική προσοχή - και...

Περισσότερα...

Διαχείριση χρόνου και ΔΕΠ-Υ: Ατζέντα

Εάν δυσκολεύεσαι να διαχειριστείς τον χρόνο σου ή να ακολουθήσεις ένα πρόγραμμα δεν είσαι ο μόνος. Πολλοί άνθρωποι με ΔΕΠ-Υ ανακαλύπτουν ότι ένα συνδυασμός από φτωχές οργανωτικές ικανότητες και προβλήματα με τη μνήμη εργασίας (την ικανότητα να κρατάς πληροφορίες στη μνήμη σου ενώ τις χρησιμοποιείς) οδηγούν σε χαμένο χρόνο και σε μισοτελειωμένες δουλειές και πλάνα, τόσο στη δουλειά όσο και...

Περισσότερα...

Διαχείριση χρόνου και ΔΕΠΥ: Λίστες

Το έχετε διαβάσει σε περιοδικά, σε βιβλία και στο διαδίκτυο. Το έχετε ακούσει από ειδικούς οργάνωσης και άλλους: Εάν θέλετε να ολοκληρώσετε κάτι, τότε χρειάζεται να φτιάχνετε λίστες to do. Αλλά τι σημαίνει να φτιάχνω λίστα to do και πώς τη χρησιμοποιώ; Η ιδέα πίσω από τη λίστα to do είναι ότι σας παρέχει ένα μέρος να καταγράψετε σημειώσεις, ώστε να...

Περισσότερα...

ΔΕΠΥ και Ύπνος: Διάγνωση Διαταραχών και …

Οι διαταραχές του ύπνου είναι συχνές μεταξύ ατόμων με ΔΕΠΥ. Εάν έχετε προβλήματα ύπνου, πιθανόν να νιώθετε τις επιπτώσεις της αϋπνίας στο σχολείο ή στη δουλειά, στις σχέσεις σας, κατά την οδήγηση και στην καθημερινή σας ζωή. Διάγνωση διαταραχής ύπνου Το να μιλήσετε σε έναν γιατρό ή επαγγελματία ψυχικής υγείας για τα προβλήματα που αντιμετωπίζετε με τον ύπνο σας είναι το πιο...

Περισσότερα...

ΔΕΠΥ και Διαταραχές Ύπνου

Πολλά παιδιά και ενήλικες με ΔΕΠΥ παρουσιάζουν διαταραχές ύπνου. Σχεδόν τρία στα τέσσερα παιδιά και έφηβοι, αλλά και τέσσερις στους πέντε ενήλικες με ΔΕΠΥ εμφανίζουν διαταραχές ύπνου. Η έλλειψη επαρκούς ύπνου ή/και η υπνηλία εν ώρα δουλειάς/σχολείου έχει σημαντικές μακροπρόθεσμες επιπτώσεις στον ανθρώπινο οργανισμό όπως σωματικές ασθένειες, προβλήματα συμπεριφοράς και αλλαγές στη διάθεση. Ενώ οι ενήλικες, όταν εμφανίζουν διαταραχές ύπνου...

Περισσότερα...

Η Διάγνωση της ΔΕΠΥ στους Ενήλικες

Παρόλο που δεν υπάρχει μια συγκεκριμένη ιατρική εξέταση για τη διάγνωση της ΔΕΠΥ, όπως μια εξέταση αίματος ή ένα εγκεφαλογράφημα, μία ακριβής διαγνωστική αξιολόγηση μπορεί να πραγματοποιηθεί από εξειδικευμένους επαγγελματίες ψυχικής υγείας μέσω μιας συγκεκριμένης και συστηματικής ανίχνευσης και αξιολόγησης των συμπτωμάτων βάσει διαφόρων πηγών. Αυτές οι πηγές περιλαμβάνουν λίστες ελέγχου των συμπτωμάτων της ΔΕΠΥ, τυποποιημένες κλίμακες αξιολόγησης της συμπεριφοράς...

Περισσότερα...

Διαχείριση χρημάτων και ΔΕΠΥ: Αποταμίευσ…

Η αποταμίευση είναι ένα από τα καλύτερα πράγματα που μπορείτε να κάνετε για τον εαυτό σας, την οικογένειά σας και το μέλλον σας. Ίσως θα σας χρησιμεύσει για να πληρώσετε μια έκτακτη ανάγκη, ή ίσως θα πάει στην προκαταβολή ενός νέου σπιτιού, αλλά σε κάθε περίπτωση το ότι έχετε εξοικονομήσει κάποια χρήματα μπορεί να σας προσφέρει πραγματική ηρεμία. Εάν δεν έχετε...

Περισσότερα...

10 βασικά σημάδια αυτισμού στις γυναίκες

Ο αυτισμός ανδρών και γυναικών ενέχει ορισμένες ομοιότητες, αλλά συνολικά, οι γυναίκες με αυτισμό τείνουν να παρουσιάζουν διαφορετικά γνωρίσματα από τους άνδρες. Τα συμπτώματα που μπορεί να εμφανίζονται διαφορετικά στις γυναίκες συμπεριλαμβάνουν τις κοινωνικές δυσκολίες, τα θέματα συναισθηματικής ρύθμισης και τη φύση των έντονων ενδιαφερόντων. Η κατανόηση του ότι ο αυτισμός μπορεί να εκδηλωθεί διαφορετικά στις γυναίκες και η αναζήτηση ακριβούς διάγνωσης...

Περισσότερα...

Προσωπικές Ιστορίες Ζωής με ΔΕΠ-Υ

 Διαβάστε τις ιστορίες τεσσάρων επιτυχημένων επιχειρηματιών. Όλοι έχουν διαγνωστεί με ΔΕΠΥ, και δεν νιώθουν πως χρειάζονται να ῾διορθωθούν’. Susan Baroncini-Moe | Σούζαν Μπαρονσίνη-Μόου Executive coach και συγγραφέας του «Business in Blue Jeans» Όταν η Σούζαν Μπαρονσίνη-Μόου διαγνώστηκε με Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής και Υπερκινητικότητας (ΔΕΠΥ), λίγο πριν τα 40 της, κατάλαβε επιτέλους γιατί δυσκολευόταν να ολοκληρώσει εργασίες, ξεχνούσε συχνά πράγματα, και μιλούσε τόσο πολύ...

Περισσότερα...

Η ΔΕΠΥ χρειάζεται ένα καλύτερο όνομα. Το…

Η ΔΕΠΥ δεν είναι μια απλή διαταραχή- είναι ένας συνδυασμός χαρισμάτων και δυσκολιών. Μια πιο αντιπροσωπευτική ονομασία για την πάθηση είναι ΣΜΕΠ, ή σύνδρομο μεταβλητών ερεθισμάτων προσοχής (VAST: Variable Attention Stimulus Trait). Αυτή η νέα ονομασία συμπεριλαμβάνει την ευαισθησία στην απόρριψη αλλά και την "ευφορία μετά την αναγνώριση" - την υπερφορτισμένη αντίδραση στην αντιληπτή ενθάρρυνση. Μάθετε πώς να την αξιοποιήσετε...

Περισσότερα...

Οι καλύτερες καριέρες για ενήλικες με ΔΕ…

Η Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής και Υπερκινητικότητας (ΔΕΠΥ) συνήθως θεωρείται διαταραχή παιδικής ηλικίας, ωστόσο μέχρι και το 50% των παιδιών με ΔΕΠΥ μεγαλώνουν και συνεχίζουν να έχουν ΔΕΠΥ και στην ενήλικη ζωή. Τα συμπτώματα της ΔΕΠΥ στους ενήλικες, όπως η αποδιοργάνωση, η δυσκολία στη συγκέντρωση και η ευκολία στο να βαριέσαι και να χάνεις το ενδιαφέρον σου δυσκολεύουν την καλή απόδοση...

Περισσότερα...

Οδηγός Δώρων για Ενήλικες με ΔΕΠ-Υ

Διασκεδαστικές ιδέες για δώρα σε ενήλικες με ΔΕΠ-Υ. Οι παρακάτω ιδέες περιλαμβάνουν δώρα που μπορεί να μας ανακουφίζουν από τον εγκλεισμό της  πανδημίας, απλοποιούν την δουλειά από το σπίτι, υποστηρίζουν στόχους γυμναστικής και καταπολεμούν το στρες και την κόπωση. 1. Στατικό Ποδήλατο με επιφάνεια Η/Υ Δεν χρειάζεσαι ένα ακριβό ποδήλατο ή ένα ποδήλατο δρόμου για να «χτίσεις» μία υγιεινή συνήθεια ποδηλασίας αυτόν...

Περισσότερα...

ΔΕΠ-Υ και Διασκέδαση

Αν σε ρωτούσα, ‘Τί κάνεις για διασκέδαση;’ Τί θα απαντούσες; Θα έμενε κενό το μυαλό σου; Ή έχεις ολόκληρη λίστα έτοιμη με τα πράγματα που είναι διασκεδαστικά για εσένα; Δημοσιεύτηκε από την Jacqueline Sinfield Αν το μυαλό σου έμενε κενό… δεν είσαι μόνος/η. Οι περισσότεροι ενήλικες αντιδρούν με παρόμοιο τρόπο, εκτός αν έχουν ξοδέψει συνειδητά χρόνο σκεπτόμενοι την απάντηση στην ερώτηση. Γνωρίζουμε...

Περισσότερα...

Ενήλικες με ΔΕΠΥ: Συμβουλές για ένα Καθα…

Η ζωή είναι πολύ σύντομη για να αγχώνεται κανείς για μπουγάδες, μπάνια, και κουζίνες. Απελευθερώστε τον εαυτό σας από το βάρος των κουραστικών δουλειών του σπιτιού ακολουθώντας αυτές τις πρακτικές, φιλικές προς τη ΔΕΠΥ συμβουλές για να ζείτε πιο καθαρά και πιο οργανωμένα κάθε μέρα. Της Judith Kolberg Θα έπρεπε να λέγεται «τακτοποίηση του σπιτιού» ή «κατ’ οίκον περιορισμός»; Δεν είναι εύκολο...

Περισσότερα...

Χαμηλού κόστους συμβουλευτική για άτομα …

Το σωματείο ADHD Hellas έχει ξεκινήσει συνεργασία με το τμήμα Συμβουλευτικής και Ψυχοθεραπείας του Ελληνικού Κέντρου Focusing (http://new.focusing.gr/) όπου εκπαιδευόμενοι θεραπεύτριες και θεραπευτές ενημερώνονται και ευαισθητοποιούνται ως προς τα θέματα της ΔΕΠΥ και στο πλαίσιο της εποπτευόμενης πρακτικής τους άσκησης θα προσφέρουν τις συμβουλευτικές και ψυχοθεραπευτικές τους υπηρεσίες σε άτομα, ζευγάρια ή οικογένειες με διεγνωσμένη ΔΕΠΥ με χαμηλό κόστος (για...

Περισσότερα...

Γράμμα ενήλικα με ΔΕΠ-Υ

Από μικρός δεν ήμουν πολύ καλός στο σχολείο. Ήμουν αντιδραστικός και καθόλου υπομονετικός. Στη μάνα μου ο δάσκαλος έλεγε ότι ο Πέτρος συνεχώς χάσκει τα πουλάκια έξω από το παράθυρο. Έφευγα από το σπίτι για να παίξω και γυρνούσα το βράδυ, όπως πρόλαβαν ευτυχώς οι περασμένες γενιές, αδιάβαστος και ενώ βαριόμουν να μελετήσω.   Σε μερικά μαθήματα που μου αρέσαν ήμουν καλός: έκθεση...

Περισσότερα...

11 πράγματα που χειροτερεύουν τη ΔΕΠ-Υ σ…

    1. H Έλλειψη Άσκησης Αν δε τα πάτε καλά με τη μνήμη σας, ίσως να ευθύνεται η ΔΕΠ-Υ. Αλλά αν δεν ασκείστε αρκετά, δεν βοηθάτε εσείς τον εγκέφαλό σας και άρα τη ΔΕΠ-Υ σας. Γιατί, η σωματική δραστηριότητα μπορεί να βελτιώσει τη μνήμη σας. Μπορεί επίσης να σας βοηθήσει να πάρετε πιο σωστές αποφάσεις, να μαθαίνετε πιο αποτελεσματικά και να έχετε...

Περισσότερα...

Διασημότητες με ΔΕΠ/ΔΕΠΥ

  Σιμόν Μπάιλς (Simone Biles) Η Αμερικανίδα ολυμπιονίκης Σιμόν Μπάιλς ενημέρωσε τον κόσμο μέσω Twitter ότι έχει ΔΕΠΥ. Ανέφερε πως έπασχε από τότε που ήταν παιδί. Ωστόσο, με τη δύναμη της ενόργανης γυμναστικής κατάφερε να κερδίσει το χρυσό μετάλλιο το 2016 στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο. «Το να έχω ΔΕΠΥ, και να παίρνω φάρμακα για αυτό, δεν είναι κάτι για το οποίο...

Περισσότερα...

Ενήλικη ΔΕΠ-Υ, Τελειομανία, και Αναβλητι…

Πώς το να επιμένεις να κάνεις τα πράγματα τέλεια μπορεί να γίνει εμπόδιο για να τα ξεκινήσεις & να τα τελειώσεις. από τον Russell Ramsay, Ph.D. στο Rethinking Adult ADHD «Όταν ήμουν στο σχολείο οι δάσκαλοι μου είπαν ότι «η εξάσκηση οδηγεί στην τελειότητα» ∙ μετά μου είπαν ότι «κανείς δεν είναι τέλειος» οπότε σταμάτησα να εξασκούμαι» - Steven Wright, κωμικός Ένα...

Περισσότερα...

Οδηγός επιβίωσης για σχέσεις με Διαταραχ…

Εσύ, Εγώ και ... η ΔΕΠ-Υ Η Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής και Υπερκινητικότητας μπορεί να εκτροχιάσει την πιο σημαντική σχέση σας. Η διάσπαση προσοχής, η αναβλητικότητα και άλλα συμπτώματα της ΔΕΠ-Υ μπορούν να προκαλέσουν θυμό, εκνευρισμό και να πληγώσουν τα συναισθήματα τόσο του ατόμου με ΔΕΠ-Υ όσο και το σύντροφο του. Αλλά ο γάμος σας ή η σχέση σας μπορεί να ευδοκιμήσει...

Περισσότερα...

Κοινωνική απόσταση, Καραντίνα & ΔΕΠ-…

Η κοινωνική απόσταση (social distancing) και η καραντίνα μπορεί να χειροτερεύουν τη ΔΕΠ–Υ σας. Τι προτείνουν οι ειδικοί, της Rachel Simon Κατά τη διάρκεια μιας ομαδικής κλήσης στο Zoom τις προάλλες, δυο φίλες λέγανε πόσο καθαρό είναι το δέρμα τους τελευταία, χάρη στο ότι δεν έβαζαν μέικ-απ για τη δουλειά. Χαμογέλασα καθώς τις άκουγα, αλλά δεν συμμετείχα- διότι παρόλο που κι...

Περισσότερα...

Γιατί δεν μπορούμε να είμαστε φίλοι;

Είτε έχεις ΔΕΠ-Υ ή όχι, το να διατηρείς τις φιλίες σου μπορεί να είναι δύσκολο όταν η καθημερινότητα σε καταβάλλει. Προτείνουμε αυτές τις στρατηγικές για να κάνετε νέους φίλους και να επιλύσετε θέματα με αυτούς που ήδη έχετε. Διατήρηση Υπάρχοντών Φιλιών Το να αφιερώνεις τον χρόνο και την προσοχή στις πιο σημαντικές σχέσεις μας είναι σκληρή δουλειά για τον καθένα- ειδικά για...

Περισσότερα...

Έχοντας γεννηθεί έτσι: Προσωπικές Ιστορί…

Διαβάστε τις ιστορίες τεσσάρων επιτυχημένων επιχειρηματιών, που έχουν διαγνωστεί με ΔΕΠ-Υ, οι οποίοι λένε πως δεν "χρειάζονται διόρθωση". Από την Eileen Bailey Susan Baroncini-Moe, Executive coach και συγγραφέας του «Business in Blue Jeans»Όταν η Susan Baroncini-Moe διαγνώστηκε με Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής και Υπερκινητικότητας (ΔΕΠ-Υ), λίγο πριν γίνει 40 χρονών, κατάλαβε επιτέλους γιατί δυσκολευόταν να ολοκληρώσει εργασίες, ξεχνούσε συχνά πράγματα, και μιλούσε...

Περισσότερα...

“Είμαι χοντρή. Έχω ΔΕΠΥ. Και δεν ντρέπομ…

“Αν είσαι χοντρός με ΔΕΠ-Υ, ο καθρέφτης που σου κρατάει η κοινωνία ενισχύει τις χειρότερες υποψίες για τον εαυτό σου. H αυτοαντίληψη της «τεμπελιάς» ή της «αδιαφορίας» συγκρούονται με την συναισθηματική υπερευαισθησία όταν υπόκεισαι fat-shaming (ταπείνωση λόγω του πάχους σου). Μετά, φυσικά, υπάρχει και η δυσφορία λόγω ευαισθησίας στην απόρριψη που επιφέρει διπλή δόση ντροπής και μίσος για τον εαυτό...

Περισσότερα...

Ποια είναι η σχέση μεταξύ της ΔΕΠ­-Υ και…

Το φετινό θέμα του Μήνα Ευαισθητοποίησης για τη ΔΕΠ-Υ παγκοσμίως είναι "Κοινές ερωτήσεις: Αξιόπιστες απαντήσεις" Συλλέξαμε τις 50 πιο συχνές ερωτήσεις σχετικά με τη ΔΕΠ-Υ & αξιόπιστοι ειδικοί θα δώσουν εύκολες, κατανοητές και γρήγορες απαντήσεις για γονείς, δασκάλους και άτομα με ΔΕΠ-Υ. Ο κλινικός καθηγητής ψυχιατρικής Russell A. Barkley, Ph.D. απαντά στο ερώτημα Ποια είναι η σχέση μεταξύ της ΔΕΠ­-Υ και της...

Περισσότερα...

Πρόγραμμα «Προαγωγή Ψυχικής Υγείας σε Ευ…

To Πρόγραμμα «Προαγωγή Ψυχικής Υγείας σε Ευπαθείς Πληθυσμούς» εκπονείται από την Α’ Ψυχιατρική Κλινική του Αιγινητείου Νοσοκομείου (Ιατρική Σχολή, Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών), με χρηματοδότηση από την Περιφέρεια Αττικής. Υπεύθυνος της Δράσης είναι ο Αναπληρωτής Καθηγητής Ψυχιατρικής Αρτέμιος Πεχλιβανίδης Το τμήμα Νευροαναπτυξιακών Διαταραχών της Α' Ψυχιατρικής Κλινικής ΕΚΠΑ, Αιγινήτειο Νοσοκομείο είναι υπεύθυνο για αξιολόγηση, εκπαίδευση επαγγελματιών υγείας, έρευνα. Οι στόχοι της Δράσης είναι: Α...

Περισσότερα...

Ποιοι τρόποι μειώνουν το στρες της ΔΕΠ-Υ…

Το φετινό θέμα του Μήνα Ευαισθητοποίησης για τη ΔΕΠ-Υ παγκοσμίως είναι "Κοινές ερωτήσεις: Αξιόπιστες απαντήσεις" Συλλέξαμε τις 50 πιο συχνές ερωτήσεις σχετικά με τη ΔΕΠ-Υ & αξιόπιστοι ειδικοί θα δώσουν εύκολες, κατανοητές και γρήγορες απαντήσεις για γονείς, δασκάλους και άτομα με ΔΕΠ-Υ. Η καθηγήτρια Ψυχιατρικής Lidia Zylowska MD απαντά στο ερώτημα: Με ποιους τρόπους μπορεί να μειωθεί το στρες της ΔΕΠ-Υ; Το να...

Περισσότερα...

Ποια η σύνδεση μεταξύ άγχους και ΔΕΠ-Υ;

Η Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής/ Υπερκινητικότητας (ΔΕΠ-Υ) και το άγχος είναι ξεχωριστές παθήσεις, αλλά για πολύ κόσμο εμφανίζονται σαν πακέτο. Περίπου οι μισοί ενήλικες με ΔΕΠ-Υ έχουν επίσης αγχώδη διαταραχή. Αν είστε ένας από αυτούς, η σωστή θεραπεία μπορεί να βελτιώσει τα συμπτώματα της ΔΕΠ-Υ σας και επίσης να μετριάσει τα συναισθήματα άγχους σας. Τι να περιμένετε από τη ΔΕΠ-Υ και το...

Περισσότερα...

Γυναίκες μιλούν για τη ΔΕΠ-Υ τους

Κοιτάζοντας τις λίστες των διάσημων, επιτυχημένων ανθρώπων που έχουν μιλήσει ανοιχτά για τη διάγνωση τους με Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής και Υπερκινητικότητας (ΔΕΠΥ), θα βρούμε κατά βάση άντρες- από τον Τζέιμς Κάρβιλ μέχρι τον Τσάνινγκ Τέιτουμ και τον Τζάστιν Τίμπερλεϊκ- που γιόρτασαν ως πρωτοπόροι, καθώς κατάφεραν να ξεπεράσουν τη διαταραχή τους. Πολλοί περιγράφουν ότι ήταν «η μασκότ της τάξης» στο σχολείο...

Περισσότερα...

Ένα ανοιχτό γράμμα στον σύζυγό μου

Εγώ έχω ΔΕΠΥ. Εσύ δεν έχεις. Δεν μιλάμε πάντα την ίδια γλώσσα, και δεν φταίει κανείς – αλλά παρόλα αυτά είναι ένας φραγμός για τη σχέση μας. Εδώ είναι 27 ειλικρινή αιτήματα που δεν μπορώ πάντα να διατυπώσω με σαφήνεια, οπότε στα γράφω εδώ. Σε παρακαλώ μην με κατακρίνεις. Ξέρω ότι είναι δύσκολο να μάθεις να αγαπάς κάποιον με ΔΕΠΥ, αλλά...

Περισσότερα...

COVID-19 και ενήλικες με ΔΕΠΥ Άρθρο επι…

Η πανδημία COVID-19 & τα μέτρα κοινωνικής απόστασης σε ενήλικα άτομα με ΔΕΠΥ: είναι μαραθώνιος και όχι σπριντ από τους Κ. Παπανικολάου1, Α. Πεχλιβανίδης2 1Αναπληρώτρια Καθηγήτρια Παιδοψυχιατρικής ΕΚΠΑ, 2Αναπληρωτής Καθηγητής Ψυχιατρικής ΕΚΠΑ   Η πανδημία COVID-19 και τα περιοριστικά μέτρα που επέβαλαν πολλές κυβερνήσεις για να την ελέγξουν, δημιούργησαν ερωτήματα σε σχέση με τους τρόπους αντιμετώπισης και φροντίδας πολλών ανθρώπων σε όλο τον κόσμο. Η συμμόρφωση...

Περισσότερα...

Η ΔΕΠΥ και η επιδημία της ντροπής

«Για πολλά άτομα με ΔΕΠΥ, η ντροπή προκύπτει από την επαναλαμβανόμενη αποτυχία να ανταποκριθούν στις προσδοκίες των γονιών, των δασκάλων, των φίλων, των αφεντικών και ολόκληρου του κόσμου». Ο Δρ. William Dodson, εξηγεί πώς να μειώσετε αυτό το συναισθηματικό βάρος. Συμβουλή: Μην φοβάστε να ζητήσετε βοήθεια.   Η ντροπή δεν είναι ενοχή Η ντροπή είναι μια από τις παλαιότερες γνωστές αγγλικές λέξεις που...

Περισσότερα...

Πανδημία και άγχος

Τα δεδομένα για την νέα αναπνευστική ασθένεια (CoVid-19) αλλάζουν μέρα με τη μέρα, και η έλλειψη σταθερών και επίσημων οδηγιών αφήνει μεγάλο περιθώριο να εκδηλωθούν παράλογοι φόβοι και συμπεριφορές. Για τους ενήλικες με διαταραχές άγχους η επίδραση είναι ιδιαίτερα έντονη. Παρακάτω θα βρείτε συμβουλές ειδικών ώστε να βελτιώσετε την ψυχική σας υγεία κατά την διάρκεια αυτής της δύσκολης εποχής. «Το αρχαιότερο και...

Περισσότερα...

Γυναίκες και Κορίτσια

Οι γνώσεις για τη ΔΕΠΥ στις γυναίκες αυτή τη στιγμή είναι υπερβολικά περιορισμένες καθώς λίγες έρευνες έχουν γίνει σε αυτό το πληθυσμό. Οι γυναίκες μόλις πρόσφατα άρχισαν να διαγιγνώσκονται και να υποβάλλονται σε θεραπεία για ΔΕΠΥ και σήμερα, τα περισσότερα από αυτά που γνωρίζουμε για αυτόν τον πληθυσμό βασίζονται στην κλινική εμπειρία των επαγγελματιών ψυχικής υγείας που έχουν εξειδικευτεί στη...

Περισσότερα...

Και ξαφνικά ... εργασία από το σπίτι

Η νέα πραγματικότητα του COVID-19 έχει δημιουργήσει πολλές δυσκολίες στη καθημερινότητά μας. Σχολεία, κολέγια και πανεπιστήμια κάνουν μαθήματα διαδικτυακά. Πολλές εταιρείες εφαρμόζουν τηλεργασία.  Μήπως εργάζεστε κι εσείς από το σπίτι; Για τους ενήλικες με ΔΕΠΥ, η εργασία από το σπίτι μπορεί να εμπεριέχει δυσκολίες εξαιτίας της έλλειψης ρουτίνας, τις αλλαγές στον τρόπο επικοινωνίας με τους συναδέλφους και τους συνεχείς περισπασμούς από τα...

Περισσότερα...

Διαδικτυακή ομάδα υποστήριξης ενηλίκων

Η ΔΕΠΥ στον ενήλικα και όλα όσα χρειάζεται να ξέρεις   Αν είσαι άνω των 18 ετών και νιώθεις, πιστεύεις ή ξέρεις ότι έχεις Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής / Υπερκινητικότητας (ΔΕΠΥ) τότε αυτή η ομάδα είναι για εσένα! Δε χρειάζεται να μάθεις για τη ΔΕΠΥ σου μόνος/η σου. Η ΔΕΠΥ είναι η συχνότερη νευροναπτυξιακή διαταραχή. Ξεκινά στη παιδική ηλικία και συχνά επιμένει στην ενήλικη...

Περισσότερα...

Εργασία και ΔΕΠΥ

Η έλλειψη επίγνωσης της διαταραχής σήμαινε ότι πολλοί άνθρωποι δυσκολεύονταν να κρατήσουν θέσεις εργασίας. Αλλά η σωστή διάγνωση και υποστήριξη επιτρέπουν σε περισσότερους υπαλλήλους να αξιοποιήσουν στο έπακρο τα ταλέντα τους “Ως υπάλληλος, δεν ήμουν πολύ καλή επειδή είχα τρομερές αντιφάσεις”, λέει η Jannine Harris, 44 ετών, από το Northampton. "Μια είμαι αστέρι και μια είμαι άχρηστη. Και αυτό είναι προφανώς...

Περισσότερα...

Γερνώντας με ΔΕΠΥ

Η τελευταία έρευνα σχετικά με το πώς αλλάζει ένας εγκέφαλος με ΔΕΠΥ με το πέρασμα του χρόνου. Και οι διαφορές μεταξύ συνήθους γήρανσης, ήπιας έκπτωσης των γνωστικών λειτουργιών, αρχής άνοιας και κάποιων κλασικών συμπτωμάτων ελλειμματικής προσοχής καθώς και το γιατί δεν είναι ποτέ αργά για διάγνωση και θεραπεία της ΔΕΠΥ. Μετά από περισσότερα από 40 χρόνια ψυχανάλυσης, συμπεριφορικής θεραπείας και πικρών...

Περισσότερα...

ΔΕΠΥ και γάμος

Συνέντευξη με τη Melissa Orlov, συγγραφέα του βιβλίου ‘The ADHD Effect on Marriage: Understand and Rebuild Your Relationship in Six Steps’ Ερώτηση: Με ποιους τρόπους μπορούν τα συμπτώματα της ΔΕΠΥ να διαταράξουν έναν γάμο; Απάντηση: Τα συμπτώματα της ΔΕΠΥ δημιουργούν διαρκή και προβλέψιμα μοτίβα στους γάμους όπου ο ένας ή και οι δύο σύντροφοι έχουν ΔΕΠΥ. Όσο τα συμπτώματα αυτά παραμένουν χωρίς θεραπεία ή χωρίς...

Περισσότερα...

Ποια είναι τα δικά σας #BrainLifeGoals

Όσοι ζούμε με νευροαναπτυξιακή διαταραχή δεν έχουμε την πολυτέλεια για επιπόλαια όνειρα. Για εμάς είναι σημαντικό να έχουμε πρόσβαση στην απασχόληση, να έχουμε φίλους ή να ζούμε μια ζωή χωρίς στίγμα. Η εκστρατεία #BrainLifeGoals έχει στόχο να βελτιώσει την κατανόηση από τη κοινωνία των νευρολογικών συνθηκών και να μειώσει τις σχετικές προκαταλήψεις. Σας καλούμε να συμμετάσχετε στην εκστρατεία #BrainLifeGoals στέλνοντας τα δικά...

Περισσότερα...

Πήρε 40 χρόνια ώσπου να ανακαλύψω ότι έχ…

Όταν εξαφανίζονται τα ραδιοφωνικά παράσιτα του Tom Hawking Αναρωτιέμαι πως θα ήταν τα πράγματα στη δουλειά μου και στις σχέσεις μου αν το είχα μάθει νωρίτερα, και είχα λάβει θεραπεία όλο αυτό το διάστημα. Εκ των υστέρων, τα σημάδια ήταν πάντα εκεί. Δυσκολίες συγκέντρωσης, ειδικά σε πράγματα που δεν με ενδιέφεραν. Φριχτή μνήμη εργασίας. Πλήρης αδυναμία να είμαι στην ώρα μου. Έλλειψη...

Περισσότερα...

ΔΕΠΥ και παραγωγικότητα

Οι 5 πιο λάθος τρόποι που κινητοποιείτε τον εαυτό σας από την Tamara Rosier, PH.D.   Πολλοί από εμάς με Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής με ή χωρίς Υπερκινητικότητα (ΔΕΠΥ ή ΔΕΠ) έχουμε λιγότερο αξιόπιστη πρόσβαση στον προμετωπιαίο λοβό μας (prefrontal cortex PFC) που διαχειρίζεται όλες τι λεπτομέρειες της ζωής μας, από ό,τι οι νευροτυπικοί άνθρωποι. Πρόκειται για έναν ήρεμο, λογικό βοηθό (κάτι σαν μπάτλερ)...

Περισσότερα...

ΔΕΠ-Υ στις Ένοπλες Δυνάμεις

Στο 27ο Πανελλήνιο Συνέδριο Ψυχιατρικής που έγινε στις  18-21 Απριλίου 2019 στο Ηράκλειο της Κρήτης, ο κύριος Ζαχαρίας Στεφανάκης, Ψυχίατρος - Ψυχοθεραπευτής, Σχολή Εφέδρων Αξιωματικών Πεζικού, Τμηματάρχης Υγειονομικής Υποστήριξης παρουσίασε το ισχύον καθεστώς και τις προοπτικές για τη ΔΕΠ-Υ στις Ένοπλες Δυνάμεις. Ευχαριστούμε για την αποστολή της περίληψης της ομιλίας του. Η ΔΕΠ-Υ είναι η συχνότερη νευροαναπτυξιακή διαταραχή της παιδικής ηλικίας...

Περισσότερα...

Γυναίκες με ΔΕΠΥ

Η ΔΕΠΥ στις γυναίκες και ο κίνδυνος της συναισθηματικής απόσυρσης από την Elizabeth Broadbent Η ΔΕΠΥ και η συναισθηματική απόσυρση – η απομάκρυνση από φίλους, ξένους και αγαπημένους τους - συχνά συμβαδίζουν. Η απόσυρση είναι ένας μηχανισμός αντιμετώπισης που πολλές γυναίκες με ΔΕΠΥ μαθαίνουν από μια ζωή γεμάτη απόρριψη, απογοήτευση και εκφοβισμό. Η διακοπή αυτής της ανθυγιεινής συνήθειας δεν είναι εύκολη -...

Περισσότερα...

Πώς να μετατρέψουμε σε θετική ενέργεια τ…

Γιατί νιώθουμε τόσο έντονα - και πως να το ξεπεράσουμε Έρευνες δείχνουν ότι άτομα με Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής / Υπερκινητικότητας (ΔΕΠΥ) βιώνουν εντονότερα τα συναισθήματα της απογοήτευσης, της ανυπομονησίας, του θυμού και της ευερεθιστότητας. Ακολουθούν κάποιες στρατηγικές για να ρυθμίσουμε τις υπερβολικές συναισθηματικές μας αντιδράσεις στις απογοητεύσεις και τις αποτυχίες, ώστε να μπορέσουμε να παραμείνουμε πιστοί στους στόχους μας και να...

Περισσότερα...

Ανάβαλε λιγότερα, κάνε περισσότερα, νιώσ…

Είτε φοβάστε την κριτική, είτε δεν αντιλαμβάνεστε πως πέρασε ο χρόνος, είτε έχετε πελαγώσει με την ατελείωτη to do λίστα, η αναβλητικότητα είναι ένα πρόβλημα που βασανίζει τους περισσότερους με ΔΕΠΥ. Μάθετε τρεις κοινούς λόγους για τους οποίους χρονοτριβούμε, και δοκιμάστε αυτές της τεχνικές για να ξεκινήσετε και να τελειώσετε δυνατά. Πώς μπορώ να σταματήσω να αναβάλω;Ως coach σε άτομα με...

Περισσότερα...

Συνέντευξη της Lisa Joy Tuttle για τη ΔΕ…

Μια ζωή γεμάτη απογοητεύσεις χωρίς να μπορώ να το εξηγήσω   Οι προθεσμίες που χάνονται στο παρά πέντε, η αποδιοργάνωση του μυαλού, η προσπάθεια που καταβάλλεται για τα πάντα. Η Lisa Joy Tuttle είχε καλούς βαθμούς, αλλά μόνο εκείνη ήξερε με τι κόστος. «Πάντα ένιωθα πολύ άγχος», δηλώνει. «Έπρεπε να δουλεύω σκληρά για να μην μένω πίσω.» Ένα μόλις χρόνο πριν από...

Περισσότερα...

Γιατί συχνά η ΔΕΠ-Υ δεν διαγιγνώσκεται π…

«Αφήνοντας πίσω τη ρουτίνα και τη δομή του σχολείου, τα συμπτώματα της ΔΕΠ-Υ κάποιες φορές γίνονται πιο φανερά» Οι λόγοι για τους οποίους η διάγνωση της ΔΕΠ-Υ μπορεί να καθυστερήσει πολύ, μέχρι την ενηλικίωση του ατόμου, είναι ποικίλοι. Πρώτα απ’όλα το στίγμα: «Είναι ένα άτομο που φαίνεται να μην προσπαθεί αρκετά.. είναι θέμα συμπεριφοράς.’Όμως στην πραγματικότητα είναι θέμα σύνδεσης των τμημάτων...

Περισσότερα...

Εκτελεστικές λειτουργίες στους ενήλικες

Ένα από τα χαρακτηριστικά συμπτώματα της ΔΕΠΥ τόσο στους ενήλικες όσο και στα παιδιά είναι η παρορμητικότητα. Η παρορμητική δράση και ομιλία μπορεί να προκαλέσει κάποια προβλήματα στη ζωή μας. Όσο μεγαλώνουμε, είναι αναμενόμενο να αυτορυθμιζόμαστε. Στο βιβλίο "Taking Charge of Adult ADHD", ο Δρ. Russell Barkley περιγράφει την ΔΕΠΥ ως πρόβλημα με τρία σκέλη, συμπεριλαμβανομένης της κακής αναστολής, του ανεπαρκούς αυτοελέγχου...

Περισσότερα...

Η σχέση με τα οιστρογόνα

Επιτέλους οι γυναίκες στο επίκεντρο Η ΔΕΠ-Υ συμβαίνει περίπου σε ποσοστό 4.4% των ενήλικων, με τη συχνότητα στις γυναίκες να πλησιάζει περίπου αυτή των αντρών.1,2 Έτσι τώρα η ΔΕΠ-Υ διαγιγνώσκεται σε εκατομμύρια γυναίκες παγκόσμια. Παρόλα αυτά, ορισμένες γυναίκες λαμβάνουν μια εκτενή αξιολόγηση που χρειάζεται για να σκιαγραφήσει και να περιγράψει την πλήρη διάταξη των συμπτωμάτων όπως αυτά εμφανίζονται, συμπεριλαμβανομένων των νοητικών και...

Περισσότερα...

Γυναίκες με ΔΕΠ-Υ

Η διαφορετική εικόνα Μερικές μελέτες εκτιμούν ότι ποσοστό 50% έως 75% των κοριτσιών με τη διαταραχή ξεφεύγουν της διάγνωσης και πολλά κορίτσια με ΔΕΠ-Υ υποφέρουν σιωπηλά ενώ δεν τα καταφέρνουν σύμφωνα με τις δυνατότητές τους. Μια μελέτη του 2005 που εξετάζει τις διαφορές μεταξύ των φύλων στη ΔΕΠΥ βρήκε υψηλότερα ποσοστά «εναντιωματικής διαταραχής» και «διαταραχής της συμπεριφοράς» στους άνδρες και υψηλότερα ποσοστά...

Περισσότερα...

Πώς είναι για σένα η ΔΕΠΥ;

Το Πανελλήνιο Σωματείο Ατόμων με ΔΕΠΥ ADHD Hellas στο πλαίσιο του παγκόσμιου μήνα ευαισθητοποίησης και ενημέρωσης για τη διαταραχή ετοιμάζει μια βραδιά stand up comedy για τη ΔΕΠΥ την Παρασκευή 13 Οκτωβρίου 2017.Σας προσκαλούμε να απαντήσετε σε μια, περισσότερες ή και όλες τις ερωτήσεις που θα βρείτε στο συνημμένο αρχείο για να μας βοηθήσετε να φτιάξουμε μια παρουσίαση της ΔΕΠΥ.Οι...

Περισσότερα...

FAST MINDS

 Θριαμβεύστε με το FAST MINDS   από τους Craig Surman, MD, και Tim Bilkey, MD, με την Karen Weintraub Συχνά, όταν οι κλινικοί επιστήμονες διαγιγνώσκουν τη ΔΕΠΥ, αναζητούν προφανή προβλήματα όπως μια απόλυση από τη δουλειά ή κακούς βαθμούς στο σχολείο. Αλλά αυτή η επικέντρωση στις εξωτερικές συνέπειες δεν θίγει το ζήτημα του πώς είναι να ζει κανείς με αυτά τα δεδομένα...

Περισσότερα...

Για όσους αμφισβητούν τη ΔΕΠΥ

Έχετε κουραστεί να ακούτε ότι δεν υπάρχει ΔΕΠΥ ή ότι είναι με κάποιο τρόπο είναι δικό σας λάθος το ότι έχετε τη διαταραχή; Όταν οι διάφοροι αυτοαποκαλούμενοι «ειδικοί» εκφράζουν την άποψή τους, είναι πολύ δύσκολο να τους πείσει κανείς για την αλήθεια: ότι δηλαδή η δημόσια συζήτηση σχετικά με την ύπαρξη της ΔΕΠΥ έχει ήδη λήξει! Οι επικρατεστεροι ιατρικοί, ψυχολογικοί και...

Περισσότερα...

ΔΕΠΥ και οργάνωση: Ο κανόνας του 80/20

Εκμεταλλευτείτε την υπερεστίαση (hyperfocusing)! Ο κανόνας του 80/20 μπορεί να αποτελέσει μια αποτελεσματική στρατηγική για τη ΔΕΠΥ.Αυξήστε την παραγωγικότητα μεγιστοποιώντας την ικανότητά σας για υπερεστίαση. Οι περισσότεροι από εσάς μάλλον γνωρίζετε ήδη τον κανόνα 80/20. Δηλαδή, τον κανόνα που θέλει το 80% των αποτελεσμάτων σας να προκύπτει από το 20% των προσπαθειών σας. Το αντίστροφο με το 80% των προσπαθειών σας...

Περισσότερα...

Δέκα μύθοι για τη ΔΕΠΥ

Στο βιβλίο του, ο DR. THOMAS E. BROWN πραγματεύεται πολλούς από τους «επικρατούντες μύθους, τις εσφαλμένες υποθέσεις για τη ΔΕΠΥ που εξακολουθούν να ισχύουν για τους περισσότερους ανθρώπους και ορισμένους επαγγελματίες». Στο πρώτο κεφάλαιο, απαριθμεί τριάντα πέντε από αυτούς τους μύθους και στη συνέχεια συνοψίζει τα επιστημονικά δεδομένα που τους καταρρίπτουν. Αφιερώνει το υπόλοιπο βιβλίο σε πιο ουσιαστικά αποδεικτικά στοιχεία...

Περισσότερα...

Όταν η αποδοκιμασία οδηγεί σε συντριβή

Για να μπορέσετε να διαχειριστείτε τα προβλήματα της ΔΕΠΥ πρέπει πρώτα να καταλάβετε πώς να επεξεργαστείτε το συναίσθημα. Οι ερευνητές έχουν αγνοήσει το συναισθηματικό στοιχείο της ΔΕΠΥ, επειδή αυτό δε μπορεί να μετρηθεί. Ωστόσο, η συναισθηματική αποδιοργάνωση είναι αυτή που έχει τις μεγαλύτερης επιπτώσεις στη ζωή του ατόμου, σε οποιαδήποτε ηλικία. Για παράδειγμα: Σχεδόν ο καθένας που έχει ΔΕΠΥ απαντά με...

Περισσότερα...

Οδηγός επιβίωσης ενηλίκων με ΔΕΠΥ:Ζώντας…

Η διαχείριση της καθημερινότητας είναι μια πρόκληση πια για όλους μας. Πόσο μάλλον για τους ενήλικες με ΔΕΠΥ που δυσκολεύονται στη μνήμη, στην οργάνωση, στη διαχείρηση του χρόνου τους, στη συγκέντρωση και την κινητοποίηση, που απογοητεύουν συχνά τους εαυτούς τους και τους άλλους, υποφέροντας ακόμα πιο συχνά από χαμηλή αυτοπεποίθηση, κατάθλιψη, άγχος, εθισμούς, κτλ. Μια γενική συμβουλή από την ειδικό της...

Περισσότερα...

Το σημαντικότερο που έμαθα προσπαθώντας …

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η ΔΕΠΥ δυσκολεύει κάθε πτυχή της ζωής. Επειδή η Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής & Υπερκινητικότητας μειώνει τις εκτελεστικές λειτουργίες του εγκεφάλου, τα άτομα που την έχουν παλεύουν κυριολεκτικά να επεξεργαστούν πληροφορίες, να δώσουν προσοχή και να ιεραρχήσουν αυτά που πρέπει να κάνουν. Φυσικά, αυτό τα επηρεάζει τόσο στη δουλειά όσο και στο σπίτι. Παράλληλα παλεύουν με τη ναυαγισμένη...

Περισσότερα...

Οδηγός επιβίωσης ενηλίκων με ΔΕΠΥ:Το ψυχ…

Μεγαλώνοντας με ΔΕΠΥ, ιδιαίτερα αν αυτή μείνει αδιάγνωστη, συσσωρεύονται συγκεκριμένα συναισθήματα, και υιοθετούνται αμυντικοί τρόποι σκέψεις και συμπεριφοράς. Θα αναφερθούμε σε αυτά που σας προβληματίζουν και σας δυσκολεύουν στη διαχείριση της καθημερινότητας, ώστε να μπορείτε να τα αναγνωρίζετε και να τα διαχειρίζεστε διαφορετικά. Άγχος Είναι φυσικό να αγχώνεστε περισσότερο από άλλους ανθρώπους λόγω της ΔΕΠΥ. Όταν από αφηρημάδα σας ξεφεύγουν πράγματα, χάνετε σημαντικά...

Περισσότερα...

Κριτήρια ΔΕΠΥ στους Ενήλικες: Μήπως έχω …

Σύμφωνα με εκτιμήσεις, η ΔΕΠΥ συναντάται στο 4% περίπου των ενηλίκων. Αν αυτό το ερώτημα προκύπτει στην ενήλικη ζωή, σημαίνει ότι δεν πήρες διάγνωση όταν έπρεπε. Το πιθανότερο, επομένως, είναι ότι πέρασες μια δύσκολη παιδική ηλικία, έχοντας παράλληλα δεχθεί αρνητικούς χαρακτηρισμούς σε σχέση με τις επιδόσεις ή τη συμπεριφορά σου. Διερεύνησέ το. Ανάτρεξε στα παρακάτω χαρακτηριστικά. Αν αρκετά απ' αυτά...

Περισσότερα...

Είναι ΔΕΠΥ ή Εμμηνόπαυση;

Έχετε μια κάποια ηλικία και ξαφνικά η μνήμη σας παρουσιάζει τόσα πολλά κενά, που, όπως λένε οι ειδικοί, « ο εγκέφαλος σας γίνεται σαν Eλβετικό τυρί». Χάνετε πράγματα, βυθίζεστε στις σκέψεις σας, σας διασπά ακόμη και ο χτύπος της καρδιάς σας! Γυναίκες με διαγνωσμένη Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής / Υπερκινητικότητας (ΔΕΠΥ) πανικοβάλλονται κάποιες φορές και ανησυχούν για την επιδείνωση των συμπτωμάτων...

Περισσότερα...

Είμαι ενήλικος και υποψιάζομαι ότι έχω Δ…

Η ΔΕΠΥ είναι μια αναπτυξιακή διαταραχή η οποία ξεκινάει στην παιδική ηλικία αλλά δεν τελειώνει με την ενηλικίωση. Περίπου 70% των παιδιών με ΔΕΠΥ πληρούν τα κριτήρια στην εφηβεία και 66% πληρούν τα κριτήρια στην ενήλικο ζωή. Καθώς η ΔΕΠΥ είναι μια κληρονομική διαταραχή, είναι πολύ πιθανό γονείς παιδιών που διαγνώστηκαν με ΔΕΠΥ να έχουν και οι ίδιοι ΔΕΠΥ, αλλά...

Περισσότερα...

Τα μυστικά ενός εγκέφαλου με ΔΕΠΥ

Οι περισσότεροι άνθρωποι είναι έτσι νευρολογικά εξοπλισμένοι, ώστε να μπορούν να καθορίσουν τι είναι σημαντικό και να κινητοποιηθούν για να το κάνουν, ακόμη κι αν το θέμα δεν τους ενδιαφέρει ιδιαίτερα. Υπάρχουμε όμως κι εμείς οι υπόλοιποι που έχουμε Διάσπαση Προσοχής. Η ΔΕΠΥ είναι μια συγκεχυμένη, αντιφατική, ασυνεπής και απογοητευτική κατάσταση. Μπορεί ακόμη και να συντρίψει τους ανθρώπους που ζουν με...

Περισσότερα...

Οργανωθείτε γιατί χανόμαστε...

“Πως τα καταφέρνουν οι άλλοι και είναι τόσο οργανωμένοι; Οργανωμένοι με το χρόνο τους, οργανωμένοι με τα πράγματά τους… Εγώ είμαι συνέχεια στο τρέξιμο, δεν τελειώνω τίποτα (δεν αρχίζω και με κάτι σημαντικό εδώ που τα λέμε), χάνω συνέχεια προθεσμίες, ραντεβού και πράγματα και συχνά τελειώνει η μέρα μου και είμαι εξουθενωμένος, χωρίς να έχω καταφέρει τίποτα από αυτά που...

Περισσότερα...

ΔΕΠΥ στους ενήλικες και πως αντιμετωπίζε…

Χωρίς καμία αμφιβολία, η ζωή είναι πιο δύσκολη με τη Διαταραχή της Ελλειμματικής Προσοχής & Υπερκινητικότητας (ΔΕΠΥ), μιας από τις «πιο συχνές νευροβιολογικές διαταραχές που δημιουργούν πολλαπλά προβλήματα». Με αυτά τα λόγια ξεκίνησε την πρόσφατη διάλεξή του, στην Αθήνα, ο Dr. Ari Tuckman με θέμα τη ΅ΔΕΠΥ στους ενήλικες και πως μπορεί να αντιμετωπιστεί΅. Σας μεταφέρουμε ορισμένα σημαντικά σημεία της...

Περισσότερα...

Στυλοβάτης υπό κατάρρευση

Διπλή βάρδια στο τιμόνι... Η εκτελεστική γυναίκα... Στρατηγός και διαχειριστής με το ζόρι... Στο τιμόνι χωρίς φρένα... Σύντροφοι σε υπερωρία...   Αυτοί είναι μερικοί από τους τίτλους που θα μπορούσαν να περιγράψουν το πώς νιώθει το ταίρι ενός ατόμου με ΔΕΠΥ. Σαν ο σύντροφός του να αδιαφορεί για αυτόν, σαν να μη τον σκέφτεται, ή απλά σαν να είναι τελικά ένα χαζό, τεμπέλικο ή εγωκεντρικό...

Περισσότερα...

Εγγραφείτε χωρίς καμιά οικονομική υποχρέωση. Τα στοιχεία σας θεωρούνται απόρρητα και θα τηρηθεί απόλυτη εχεμύθεια