Η ΔΕΠΥ είναι μια χρόνια διαταραχή που δεν έχει ριζική θεραπεία, αλλά η πρώιμη διάγνωση και ολοκληρωμένη παρέμβαση στην παιδική ηλικία βελτιώνει κάποια συμπτώματα και προσφέρει στο άτομο καλύτερη ποιότητα ζωής.

Αφού η συννοσηρότητα αποτελεί μάλλον τον κανόνα στη ΔΕΠΥ και όχι την εξαίρεση, η θεραπευτική προσέγγιση είναι πολυεπίπεδη και πρέπει να περιλαμβάνει ψυχοεκπαίδευση, φαρμακευτική αγωγή (κατά την κρίση του Ψυχιάτρου), καθώς και ειδικά σχεδιασμένες ψυχοθεραπευτικές παρεμβάσεις. Στη θεραπεία θα πρέπει να συμμετέχει όχι μόνον ο ασθενής, αλλά, όπου χρειάζεται κι αυτό είναι εφικτό, και η οικογένεια.

Εκτός από τις κλασσικές θεραπείες που αναφέρονται παραπάνω υπάρχουν και άλλες συμπληρωματικές, πειραματικές και εναλλακτικές θεραπείες.

Επειδή όμως η κάθε περίπτωση είναι μοναδική, είναι σημαντικό το άτομο με ΔΕΠΥ να παραπέμπεται σε διαπιστευμένη διεπιστημονική ομάδα, να συνεργάζεται με τους ειδικούς και να ακολουθεί πιστά τις οδηγίες τους.