fbpx

ΔΕΠΥ και ποιότητα ζωής

Βαθμολογήστε αυτό το άρθρο
(3 ψήφοι)

Στόχος της θεραπευτικής παρέμβασης στη ΔΕΠΥ είναι η άμβλυνση των συμπτωμάτων, η αύξηση της λειτουργικότητας του ατόμου και η βελτίωση της καθημερινότητας του έχοντος τη διαταραχή και των οικείων του.

Ωστόσο, η εκτίμηση της απάντησης στη θεραπεία συχνά περιορίζεται στην εκτίμηση της έντασης των συμπτωμάτων με τη χρησιμοποίηση ειδικών κλιμάκων συμπεριφοράς ή λίστας αξιολόγησης που συμπληρώνεται από τους εκπαιδευτικούς ή τους γονείς. Επειδή η εκτίμηση αυτή εν πολλοίς εστιάζεται στην άμβλυνση των συμπτωμάτων, λιγότερα γνωρίζει κανείς για άλλα ενδεχόμενα προβλήματα υγείας, που θα μπορούσαν να εκτιμηθούν εύκολα με ένα ερωτηματολόγιο «ποιότητας ζωής» σχετικό με την υγεία (health-related quality of life, HRQL).

Τα ερωτηματολόγια αυτά σχεδιάζονται ειδικά για να συλλέξουν πληροφορίες για ένα μεγάλο εύρος τομέων. Οι συγγραφείς του άρθρου, λοιπόν, προσπάθησαν να μετρήσουν την ποιότητα ζωής (HRQL) σε μια ομάδα παιδιών της κλινικής τους εκτιμώντας την επίπτωση που είχαν δυο κλινικοί παράγοντες στην ποιότητα ζωής, όπως η βαρύτητα των συμπτωμάτων και η ύπαρξη συννοσηρότητας.

Η αρχική υπόθεση των μελετητών ήταν πως η αναφερόμενη ποιότητα ζωής από τους γονείς θα ήταν φτωχότερη στα παιδιά με ΔΕΠΥ απ' ότι στη συγκριτική ομάδα των παιδιών χωρίς ΔΕΠΥ, που προέρχονταν από τις ΗΠΑ και την Αυστραλία, και θα είχε σχέση με τη βαρύτητα των συμπτωμάτων και τη συνύπαρξη διάγνωσης ψυχιατρικών συννοσηρών καταστάσεων.

Μεθοδολογία

Η μελέτη έγινε στη Βρετανική Κολομβία στον Καναδά. 165 από τα 259 (63.7%) παιδιά, που παραπέμφθηκαν στην κλινική της ΔΕΠΥ σε διάστημα ενός έτους, ανταποκρίθηκαν στο ερωτηματολόγιο. Τα παιδιά προέρχονταν από διάφορα προάστια της περιοχής και ήταν διαφορετικού κοινωνικο-οικονομικού επιπέδου.

Αποτελέσματα

ΔΕΠΥ διαγνώσθηκε σε 131 παιδιά. 68.7% από αυτά είχαν συνοσηρότητα, όπως μαθησιακές δυσκολίες- LD, Learning Disability- (51), εναντιωματική συμπεριφορά – ODD, Oppositional Defend Disorder - , ή διαταραχή επικοινωνίας - CD, Contact Disorder- (45) και 27 είχαν άλλες ψυχιατρικές συνοσηρότητες. Η μέση ηλικία των παιδιών ήταν 10 χρόνια. Τα αγόρια εκπροσωπούσαν το 80.9%. Χρησιμοποιήθηκε το ερωτηματολόγιο Child Health Questionnaire για τους γονείς, το οποίο μετράει τη σωματική (physical health) και την ψυχοκοινωνική υγεία (psychosocial health). Η «σωματική υγεία» περιελάμβανε τους ακόλουθους τομείς: φυσιολογική λειτουργικότητα, κοινωνικοί περιορισμοί ως αποτέλεσμα συναισθηματικών/ συμπεριφορικών προβλημάτων, σωματικός πόνος/δυσανεξία, και αντίληψη της γενικότερης υγείας. Ο ψυχοκοινωνικός τομέας περιελάμβανε τα εξής: κοινωνικοί περιορισμοί ως αποτέλεσμα συναισθηματικών / συμπεριφορικών προβλημάτων, αυτοεκτίμηση, πνευματική υγεία, γενικότερη συμπεριφορά. Επίσης εκτιμηθήκαν οι εξής επιδράσεις: συναισθηματική επίπτωση στο γονιό, επίπτωση στο διαθέσιμο χρόνο του γονέα, περιορισμός δραστηριοτήτων οικογένειας, συνεκτικότητα οικογένειας. Το κάθε παιδί υποβλήθηκε σε λεπτομερειακή εκτίμηση από ένα από τους 4 ψυχιάτρους του τμήματος.

Συμπεράσματα

Αναφορικά με την υπόθεση των συγγραφέων και σε σχέση με τα συγκριτικά δεδομένα, τα παιδιά με ΔΕΠΥ είχαν κατά τους γονείς περισσότερα προβλήματα σε σχέση με τη διαχείριση συναισθήματος, τη συμπεριφορά, την ψυχική υγεία και την αυτοεκτίμηση. Επιπρόσθετα, τα προβλήματα των παιδιών με ΔΕΠΥ είχαν σημαντική επίπτωση στη συναισθηματική υγεία των γονέων, στο χρόνο που διέθεταν για τις δικές τους ανάγκες, όπως και παρενέβαιναν στις δραστηριότητες της οικογένειας και στη συνεκτικότητα της οικογένειας. Παιδιά με περισσότερα συμπτώματα με ΔΕΠΥ είχαν φτωχότερη ψυχοκοινωνική ποιότητα ζωής (psychosocial HRQL). Επίσης, παιδιά με πολλαπλή συννοσηρότητα είχαν χειρότερη ποιότητα ζωής σε πολλούς τομείς σε σχέση με εκείνα που δεν είχαν ή είχαν μια συνοσηρότητα. Όπως συγκρινόμενα με τα παιδιά χωρίς συνοσηρότητα, το ψυχολογικό HRQL ήταν σημαντικά χαμηλότερο στα παιδιά με ODD/CD και παιδιά με άλλες συννοσηρότητες, όχι όμως μαθησιακές δυσκολίες (LD). Η ανάδειξη διαφορετικής επίπτωσης της ΔΕΠΥ στην υγεία και γενικότερα στην ευημερία (well-being) του ατόμου με ΔΕΠΥ, σε σχέση με τη βαρύτητα των συμπτωμάτων και τη συννοσηρότητα, έχει σημαντικές επιδράσεις στην εφαρμοζόμενη πολιτική αντιμετώπισης και την επιλογή ειδικών εκπαιδευτικών ή άλλων υποστηρικτικών προγραμμάτων. Οι συγγραφείς καταλήγουν πως για όλους τους πιο πάνω λόγους η εκτίμηση της αποτελεσματικότητας της όποιας αγωγής στη ΔΕΠΥ θα πρέπει να συμπεριλαμβάνει και την συνεκτίμηση άλλων παραμέτρων.

Anne F. Klassen, DPhil, Anton Miller, MB, ChB, FRCPC, Stuart Fine, MB, FRCPC

Πηγή: Pediatrics

Απόδοση στα Ελληνικά: Σοφία Αρώνη-Βουρνά

Εγγραφείτε χωρίς καμιά οικονομική υποχρέωση. Τα στοιχεία σας θεωρούνται απόρρητα και θα τηρηθεί απόλυτη εχεμύθεια